به گزارش سرویس خبری ایمنا، تنها گزینه درمان برای بیمارانی که قلب‌شان، نیاز بدن آن‌ها را برآورده نمی‌کند، پیوند قلب است. از آنجا که اهداکنندگان قلب بسیار اندک هستند، انتظار برای یک پیوند نجات بخش، فرایندی طولانی است.
دانشمندان همواره در پی یافتن راه‌های ترمیم بافت‌های قلب برای حذف نیاز به پیوند و یا به عقب انداختن آن بوده‌اند. به عنوان مثال، اگر جراحان بتوانند جسمی را به قلب پیوند دهند (مهندسی بافت قلب)، این جسم می‌تواند پایگاه موقتی را برای حمایت از سلول‌ها و ارتقای سازماندهی سلولی ایجاد کند.
اما مهندسی بافت قلب، دارای چندین مشکل است و در درجه اول، دانشمندان باید جسمی را بیابند که بدن آن را پس نزند. برای محقق شدن این امر، محققان تاکنون روش‌های مختلفی را امتحان کرده‌اند، در حالی که بهترین گزینه، سلول‌های بدن خود بیمار است.
اگرچه در سال‌های اخیر، محققان به پیشرفت‌هایی در بازسازی مصنوعی بافت‌های انسانی رسیده‌اند، گروهی از دانشمندان این فرایند را یک گام جلوتر برده‌اند و برای نخستین بار قلبی کامل با سلول، رگ‌های خونی، شکم و حفره را به طور موفقیت آمیز مهندسی و چاپ کرده‌اند.
برای انجام این کار آن‌ها قلبی کوچک به اندازه قلب خرگوش ایجاد کردند که از نظر آناتومی دقیق و کامل بود. البته این فناوری همچنان قادر به جایگزینی با پیوند قلب نیست و تنها گامی عظیم در راستای این مسیر محسوب می‌شود. محققان امیدوار هستند در ۱۰ سال آینده، چاپگر اندام در بهترین بیمارستان‌های سراسر جهان استفاده شود.
نظر شما