به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، این شهرها با هدف جذب تجار و ساکنین با شهرسازی توسعه یافته ساخته شده اند، با این حال تاکنون نتوانسته اند جمعیت زیادی را به خود جذب کنند و تقریباً خالی از جمعیت هستند. بسیاری از آپارتمان ها در این شهرها به فروش نرفته‌اند اما این تنها مشکل نیست. چرا که بخش اعظمی از آپارتمان‌هایی که در این شهرها به فروش رفته اند، حتی مالکان‌شان همچنان این آپارتمان ها را خالی گذاشته اند، به این امید که سرمایه ای برای سود آن ها در آینده باشد.
طبق آخرین تحقیقات، آپارتمان های خالی در چین بیش از یک پنجم کل سهام مسکن شهری در این کشور را تشکیل می دهد. مردم در چین، بیش از سه چهارم اندوخته های مالی خود را صرف مسکن می کنند.
چیزی که بیش از همه چینی‌ها را به خرید مسکن تحریک می کند این است که زمین خواران به آن ها اطمینان می دهند که املاک خریداری شده در آینده به سرمایه های کلانی برای آن ها تبدیل می شود. از طرفی دولت وام های بزرگی نیز برای مسکن سازی به مردم پرداخت می کند.
در سال ۲۰۱۷، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین اعلام کرد که "خانه های چین برای سکونت ساخته می شوند نه برای سرمایه گذاری". سال گذشته دولت یک برنامه شش ماهه برای خاتمه دادن به فروش آپارتمان در ۳۰ شهر کشور را آغاز کرد تا تبلیغات اشتباه زمین خواران را لغو کند.
مدیران دو شهر شانگهای و چونگ کینگ تصمیم گرفتند پرداخت مالیات از طرف مالکان را به مسکن سازی اختصاص دهند، که البته مالیات آن ها با محدودیت هایی مواجه شد. مثلاً شانگهای برای افرادی که خانه دوم خود را خریداری می کردند مالیات قرار می داد و چونگ کینگ نیز به گران قیمت ترین خانه ها مالیات اختصاص می داد.
اما مالیات نیز مشکل خالی ماندن آپارتمان های چین را حل نکرده است. این امر می تواند به دو دلیل باشد: اول اینکه بازار سرمایه در چین نیاز به بهبود دارد و دوم اینکه نمی توان انتظارات مردم در مورد ثبات بازار مسکن را به راحتی تغییر داد.
نظر شما