به گزارش خبرنگار ایمنا با گذشت حدود ۲۰ روز از اولین اطلاع رسانی در خصوص گودبرداری غیر اصولی در حریم مقبره بابا قاسم شواهد حاکی است که در جوار این بنای تاریخی ۷۰۰ ساله و بعد از محصور کردن اطراف این پروژه با پلیت هایی بلند نه تنها سازه نگهبان اصولی اجرا نشده، بلکه بدون عقب نشینی و رعایت عرصه و حریم پی ریزی انجام شده و ستونهای یک طبقه نیز اجرا شده است.
به گفته فعالان میراث فرهنگی فونداسیون بقعه تا حدود ۲۵ سانتیمتر خارج از محدوده خود ادامه داشته و باید برای جلوگیری از تحمیل بار به فونداسیون بقعه، حتما عقب نشینی انجام شود. در غیر این صورت خطر نشست و ترک دیوار ساختمان بقعه از سمت جنوب و جنوب شرقی وجود دارد. حال باید پرسید آیا عرصه یکصدمین بنای تاریخی ثبت ملی کشور مشخص نشده که مسئولان ذیربط عقب نشینی را ضروری نمی دانند؟
علاوه بر این جهت ایجاد سازه نگهبان جدید و قراردادن سازه آن در عمق زمین قسمتی از فونداسیون بنای بقعه بابا قاسم نیز تراشیده شده و این سازه نگهبان روی پی مقبره قرار گرفته که علاوه بر تضعیف پی بنا، منجر به تحمیل وزن اضافه بر پی آن می‌شود. به اعتقاد متخصصین این سازه نگهبان ناقص بوده و هیچ گونه کارایی نداشته و به دلیل اجرا روی پی بقعه خطرناک نیز است. بر روی ستونهایی که در کنار دیوار بقعه ایجاد شده نباید بار بیاید یا سقف روی آنها ایجاد شود. در غیر این صورت منجر به انتقال بار به فونداسیون بقعه می شود و نشست بنای تاریخی از این قسمت حتمی است.
هرچند طاهری، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان از توقف تا اصلاح پروانه این ملک خبر داده بود، اما صدور پروانه این ملک و ساخت و ساز با سرعتی بالا در روزهای پایانی سال انجام شده است. وی همچنین در اولین مصاحبه خود با خبرنگار ایمنا در این خصوص گفته بود: "بر اساس ضوابط بنای تاریخی، گود برداری در مجاورت بنا تا فاصله سه متری که حریم امن بنا باشد ممنوع است". پس چگونه دیوار به دیوار بنا، گودبرداری با این عمق انجام شده و برای اجرای سازه نگهبان چاله عمیقی در جوار مقبره حفر شده؟
طاهری نیز در مصاحبه های قبلی خود با تاکید بر ضرورت نداشتن عقب نشینی اعتقاد دارد "رها کردن فضای پشت بقعه ارزشی ندارد. وی با اظهاراتی غیر کارشناسانه گفته بود: باید پشت بنا بسته شود تا محکم باشد تا بقعه به آن تکیه دهد و از حرکت آن جلوگیری می کند"، اما بر اساس آیین نامه ۲۸۰۰ بین دو ساختمان مجاور درز انقطاع تعبیه می شود که هدف آن جلوگیری از برخورد ساختمان های مجاور با یکدیگر و ضربه زدن دو بنا به هم در زمان زلزله و تشدید خسارات است. هر یک از ساختمان های مجاور یکدیگر ملزم به رعایت فاصله ای متناسب با تغییر مکان جانبی نسبی طرح آن ساختمان در هر طبقه هستند. طراح محاسب هر بنا سازه پروژه خود را بر اساس وزن و بار ساختمان خود طراحی می کند نه اینکه وزن ساختمان دیگری را در محاسبات بیاورد و هزینه های اضافی برای آن تحمیل کند وهیچ مالکی زیر بار آن نمی رود و قطعا این فرضیه رد می شود. اما اینکه پشت بند برای این ساختمان مطرح شده، لزوم عقب نشینی و ایجاد فضایی برای احداث پشت بند پررنگ تر می شود.
حال این سوال مطرح است که چه فضاهایی قرار است در پشت این بنا ساخته شود؟ آیا میراث فرهنگی بر جزییات نقشه ملک مجاور و اینکه تاسیسات و فضاهای تر ، مانند سرویس بهداشتی در این قسمت احداث نشود نظارت کرده است؟
با توجه به نقشه آیا حریم در ساخت و سازهای جدید رعایت شده است؟ یکی از ابهامات این است که در طرح تعیین حریم مقبره بابا قاسم و مدرسه امامیه به خانه ای در این حریم اشاره شده که باید خریداری شود که در این راستا باید شفاف سازی شود. همچنین در مورد پروانه ساخت و ساز ساختمان تجاری سمت شرقی به چه دلیل نوع سند مالکیت قابل شناسایی نبوده که به صورت پیش فرض سند ثبتی ملکی شش دانگ در نظر گرفته شده است؟ بنابرین نیاز است موقوفات این بنا مشخص و به اطلاع عموم برسد.
یک فعال میراث فرهنگی در گفت‌وگو با ایمنا اظهار کرد: دو ضلع از این بنا معبر و یا گذر عمومی است و من یقین دارم دو ضلع دیگر آن نیز زمانی جزو حریم بنا و وقف در مقبره بوده؛ قسمت شرقی و جنوبی به لحاظ حفاظت و به لحاظ امنیت و استحکام بنا و در صورت امکان توسعه بنا، احتمالا به عنوان برف انداز و در تملک عام المنفعه بوده است.
حال در چه دوره ای کدام شخص و ارگان این بخش را تملک و به ناحق در اختیار شخص گذاشته شده جای شک و تردید است.
نظر شما