به گزارش خبرنگار ایمنا، مجازی شدن زندگی آدمیان در عصر جدید حتی چالشهای آنان را نیز به این دنیای بی انتهای مجازی کشانده و هر از گاهی چالشهایی در دنیای مجازی باب میشود که شهرت آنها چهار گوشه دنیا را سیر میکند. البته در این میان چالشهایی که مطرح میشود بیشتر جنبه سرگرمی دارند و کمتر به سمت اثرگذاری در جوامع کوچک یا جامعه جهانی پیش میروند.
انسانِ قرون اخیر که خود را در لابهلای چرخ دندههای زندگی شهری قرار داده است، افسردگی و اضطراب برای او به امری متداول مخصوصا در جوامع کمتر توسعه یافته تبدیل شده که این موضوع همواره درمانگران را برای یافتن راه نجات از دامن این معضلات بشری ترغیب کرده است.
این روزها چالش جدیدی در دنیای مجازی به راه افتاده که نه تنها جنبههای سرگرمی آن کم نیست، بلکه علاوه بر آن با تاثیرگذاری بر بهبود خلقیات و رفع ضعفهای روانی افراد در صورت گسترش روزافزون خود گامی بلند در جهت حفظ زمین برخواهد داشت.
به ادعای افرادی که آن را تبلیغ میکنند چالش بسیار ساده است: یک مکان را انتخاب میکنید، تمیز میکنید و تصاویر این مکان را قبل و بعد از تمیز شدن در رسانه های اجتماعی به اشتراک میگذارید.
"استیون رینولد" نام فردی است که در سال ۲۰۱۵ در وبلاگ خود از آغاز یک راه مهم برای توقف رویه وحشتناک انسانها در نابودی محیط زیست بهخصوص بیابانها خبر داده و در یکی از سفرهای خود در دل بیابان تصمیم میگیرد روزانه ۱۰۰ زباله محیط اطراف خود را جمع آوری کرده و تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارد.
این اقدام در همین حد باقی میماند تا آنکه "بایرن رامون" در صفحه فیسبوک خود از این اقدام محیط زیستی الهام گرفته و چالشی جدید را برای "جوانان خسته" در سراسر دنیا پیشنهاد میدهد؛ او در صفحه خود مینویسد: "اکنون یک چالش جدید برای همه شما جوانان خسته وجود دارد. از یک منطقه که نیاز به تمیز کردن یا تعمیر و نگهداری دارد عکس گرفته و پس از تمیز کردن یا اصلاح آن محیط مجددا از آن مکان عکس بگیرید؛ هر دو عکس را کنار هم گذاشته و به اشتراک بگذارید."
در این چالش اما؛ محدودیتی در مکان انتخاب شده وجود ندارد، داوطلبان میتوانند بیابانها، سواحل، پارکها و جادهها را از زباله پاکسازی کرده و از خطرهای زیست محیطی باقی ماندن این زبالهها جلوگیری کنند؛ این چالش متفاوت حتی باعث شده حجم عظیمی از زبالههای قابل بازیافت توسط افراد یا گروههای شرکت کننده جمعآوری و به مراکز مرتبط تحویل داده شود.
با این دیدگاه که "محیطی که در آن زندگی می کنیم، باید برای فردی که در حال تبدیل شدن به آن هستیم مهیا شود نه برای فردی که در گذشته بوده ایم." میتواند به خوبی نیت و جهت این اقدام را مشخص کند.
اما با کمی تامل میتوان فهمید چالش جدید Trash Tag تنها برای زمین مناسب و قابل توجه نیست بلکه حتی خود افراد شرکت کننده در این چالش نیز بهرههای فراوان از آن خواهند برد، زیرا همانگونه که آغاز کننده چالش مخاطب خود را جوانان خسته در خانه مانده معرفی کرد حضور در طبیعت و بالاتر از آن مشارکت در احیای طبیعت اثرات مثبت فراوانی بر انسان خواهد گذاشت.
پژوهشهای روانشناختی بارها تاکید کردهاند افرادی که در دل طبیعت پیادهروی میکنند اضطراب، دل نگرانی و احساسات منفی کمتری را تجربه خواهند کرد و عملکرد بهتری در آزمونهای شناختی در مقایسه با افرادی که بیشتر در خیابانهای پرهیاهو حضور پیدا میکنند از خود نشان میدهند.
همچنین اینگونه افراد فعالیت کم تری در قشر زیرین فرونتال مغز نشان میدهند؛ این بخش از مغز کنترل نشخوار فکری را به عهده دارد مشکلی که افراد مبتلا به افسردگی یا اختلال اضطرابی به آن دچار هستند.
بنابراین دست همتی میخواهد که جوانان جامعه ما نیز مانند بسیاری از جوانان کشورهای دیگر از سواحل آسیای جنوب شرقی گرفته تا مناطق بیابانی آمریکای جنوبی کیسه به دست راه طبیعت گیرند و بتوانند علاوه بر احیای محیط پیرامونی خود بر اضطرابها و افسردگیهای جامعه جوان ایرانی فائق آیند.
نظر شما