به گزارش ایمنا، زن همواره نماد باروری، عشق، ایثار و فروتنی بوده و همتای انسانی زمین به حساب می‌آید چرا که زمین نیز با خشوع، تواضع و گذشت مقدمات زندگی هر موجود زیست پذیری را در خود فراهم می‌کند.
یکتا بودن مقام بانوان در دوران باستان این سرزمین امری محرز است و می‌توان در این زمینه شواهد تاریخی بسیاری به دست آورد. بر طبق این مستندات تاریخی مردمان باستانی ایران به مناسبت ارزش و اهمیتی که برای مقام و جایگاه بانوان قائل بودند، روزی از سال را به بزرگداشت آن‌ها اختصاص می‌دادند. این روز به دلیل وجه تشابه زن و زمین، نمادهای عشق و ایثار، برابر با اسفند روز از اسفند ماه یعنی "اسفندارمذ" یا "سپندارمذ" هر سال بوده که این روز، روز زمین است و جشنی که در آن برگزار می‌گشته "سپندارمذگان" نام دارد.
واژه "سپندارمذ" ریشه در نام "سپندآرمیتی" یکی از یاران اهورامزدا دارد که با معنای کمال، بی‌نقصی، فرزانگی و تقوا، پاسدار زمین و نماد فروتنی، محبت و بردباری بوده است. مردم باستان این روز را روز عشق می‌نامیدند چرا که هم زن و هم زمین را مظهر عشق بی دریغ می‌دانستند. در این روز مردان در حد توان خود به همسرشان هدایایی تقدیم می‌کردند. در این روز همچنین بانوان از انجام کارهای معمول روزانه معاف بوده، مردان خانه این مسئولیت‌ها را برعهده داشتند و یک روز کامل برای شادی و استراحت را در اختیار بانوان پاکدامن خود قرار می‌دادند. علاوه بر این طبیعت را از وجود هرگونه آلودگی پاک می‌کردند و آن را مورد احترام خود قرار می‌دادند.
جالب آنکه هرچند این روز در واقع برای سپاسگذاری از بانوان و زحمات یکساله آن‌ها، همچنین تشکر از وفاداری و تمامی گذشت‌هایی که در طول سال از خود نشان می‌دادند گرامی داشته می‌شده است ولی دختران مجرد نیز سهمی در آن داشتند و آن انتخاب همسر آینده به میل خودشان بود، لذا آن را "مردگیران" نیز نامیده‌اند. جالب آنکه در سال ۱۳۴۱ خورشیدی، روز سپندارمذ باز هم به دلیل وجوه تشابه، به عنوان روز پرستار نیز به ثبت ملی رسیده و به تقویم رسمی وارد شد که البته در حال حاضر این روز تنها به بزرگداشت و قدردانی از بانوان اختصاص دارد.
در رابطه با تاریخ دقیق آن نیز با در نظر داشتن تغییر روند روزهای سال در تقویم امروزی و تقویم زرتشتی، می‌توان گفت که تاریخ صحیح آن برابر با بیست و نهم بهمن‌ماه است چراکه با توجه به سی روزه بودن تمامی ماه‌های سال در تقویم زرتشتی، این جشن در روز پنجم اسفندماه گرامی داشته می‌شده است و امروزه با اضافه شدن یک روز به هر یک از شش ماهه اول سال، شش روز به عقب آمده و در ۲۹ بهمن قرار می‌گیرد؛ ولی از آنجایی که برخی معتقدند این جشن در قدیم در پنجمین روز از ماه اسفند برگزار می‌شده است و امروز نیز باید در همان ماه گرامی داشته شود، اختلاف نظرهای بسیاری در این زمینه وجود دارد. به هرحال اسفندروز از اسفندماه برابر با ۲۹ بهمن در تقویم خورشیدی امروز است که در مقام بزرگداشت نمادهای عشق و زایندگی، توسط زرتشتیان بزرگ داشته می‌شود.
نظر شما