به گزارش خبرنگار ایمنا، "متری شیش و نیم" در سی و هفتمین جشنواره فجر به نمایش درآمد و دومین ساخته سعید روستایی مورد توجه طیف گستردهای از منتقدان و مخاطبان قرار گرفت. سعید روستایی پیش از این و در اولین تجربه خود در جایگاه کارگردان فیلم موفق "ابد و یک روز" را ساخته بود و با آن فیلم در جشنواره سیچهارم فیلم فجر توانست ۹ سیمرغ اصلی جشنواره از جمله بهترین فیلم از نگاه تماشاگران، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه و دو سیمرغ بازیگری را ببرد.
"ابد و یک روز" نشان از قدرت کارگردانی و دغدغه مندی روستایی داشت، اعتیاد و مواد مخدر تم اصلی دو فیلم سعید روستایی هستند که فیلمنامه آنها را نیز خود او نوشته است. پس از اکران "ابد و یک روز" سعید روستایی در نقل قولی گفت "به اندازهای تحقیق کردهام و مسائلی را دیدهام که میتوانم تا ابد و صد روز را نیز بسازم". به نظر میآید فیلم جدید او یکی از این ابد و صد روزها باشد.
هایزنبرگ خسته و ناامید ایرانی
در متری شیش و نیم، روستایی بازهم زوج طلایی پیمان معادی و نوید محمدزاده را در مقابل هم قرار داده است. روستایی گفته که این دو نقش را از ابتدا برای این دو بازیگر نوشته است. در این فیلم اما برخلاف فیلم قبلی، این دو بازیگر یکی در نقش پلیس و دیگری در نقش قاچاقچی ظاهر شدهاند.
معادی در نقش پلیس وظیفه شناس و سخت کوشی که حتی مخالفت و تهدیدهای همسرش نیز باعث نشده او کار خود را ترک کند، سخت به دنبال ناصر خاکزاد (نوید محمدزاده) است و در راه پیدا کردن وی از همه ابزارها و امکانات موجود استفاده میکند. به عقیده منتقدان "تقابل معادی و محمدزاده در این فیلم تداعیگر تقابلهای دزد و پلیسی کارگردانان بزرگی چون مایکل مان است".
نوید محمدزاده (ناصر خاکزاد) در نقش قاچاقچی خسته و نا امید که پس از ساختن امپراطوری شیشه خود در جکوزی خانهاش نفسهای آخرش را میکشد، اما ناگهان پلیسها بر سر او ریخته و به نوعی او را از گور در میآورند و بار دیگر زندهاش میکنند. شاید نقش نوید محمدزاده بیش از هر چیزی مخاطبان را یاد "هایزنبرگ" سریال برکینگ بد بیاندازد.
۱۰ هزار هنرور کارتن خواب جلو دوربین
"متری شیش و نیم" پروژه بسیار سنگین و بزرگی است که در تمام صحنههای آن این مسئله مشهود است. بنا بر اعلام سیدجمال ساداتیان تهیه کننده این فیلم، در پروژه متری شیش و نیم حدود ۱۰ هزار هنرور جلو دوربین رفتهاند که به جز قسمت کوچکی از آنها بقیه از کارتن خوابان و معتادان بودهاند.
سعید روستایی در کنفرانس خبری "متری شیش و نیم" درباره کار با کارتن خوابان این گونه گفت "کار با این عزیزان خیلی سخت بود ولی من سختیهای کار را پای توانمند بودنمان نمیگذارم. ما لوکیشن را جایی انتخاب کردیم که دسترسی به کارتنخوابان سخت نباشد ولی این عزیزان زود خسته می شدند و زمانی که می خواستند بروند، باید میرفتند. در سکانس انگشت نگاری خواستیم ۴۵ دقیقه بیشتر بمانند، ده دقیقه بیشتر طول کشید حمله کردند و بدون هیچ تعارفی از آنجا خارج شدند. "
روستایی درباره این فیلم که زمان و انرژی بیشتری از ابد و یک روز گرفته است بیان کرد"این فیلم خیلی انرژی میبرد و هیچ مقایسهای بین این فیلم و فیلم قبلیام وجود ندارد. همه عمر و زندگیم را بعد از ابد و یک روز پای این فیلم گذاشتم". روستایی همچنین در کنفرانس خبری تاکید کرد "مشکلی به عنوان ممیزی در روزهای اخیر نداشتیم و همین تدوین مجدد بود".
بخش بزرگی از لوکیشنهای فیلم در محلهای امنیتی میگذرد و از همین رو گرفتن مجوز فیلمبرداری از این مکانها دشوار است. به همین دلیل گروه تولید فیلم تصمیم گرفتند که تمام لوکیشنها را بسازند و فضا را شبیه سازی کنند که این موضوع باعث طولانی شدن پروسه تولید فیلم شد. همچنین بنا بر اعلام ساداتیان این فیلم دو و نیم برابر فیلمهای دیگر هزینه داشته است. "متری شیش و نیم" هفت ماه پیش تولید داشت و فیلمبرداری آن نیز ۵ ماه به طول انجامید.
راهی که روستایی باید طی کند
انتظارات در جشنواره سی و هفتم شاید بیش از همه متوجه سعید روستایی بود، چشمان تمام منتقدان و مخاطبانی که در جشنواره سی و چهارم ابد و یک روز این کارگردان جوان را تحسین کردند بر روی ساخته جدید او متمرکز بود. روستایی اما برای راضی کردن آنان سراغ پروژهای بزرگ رفت و با ساخت "متری شیش و نیم" حتی توانست نظر منتقدانی چون مسعود فراستی که از فیلم اول او خوششان نیامده بود را جلب کند.
در تمام لحظات و صحنههای فیلم جدید روستایی، وجود یک کارگردان کار بلد احساس میشود به گفته یک منتقد "استفاده از نماهای نزدیک قهرمانها و دورشدن به موقع دوربین در صحنههایی که لزوم دیدن جمعیت وجود دارد حضور پررنگ کارگردان را بیشتر و بیشتر به رخ میکشد".
چیزی که بیش از هر جیزی کارگردانی و نویسندگی روستایی را هیجان انگیز میکند سن و تجربه اوست، "متری شیش و نیم" دومین فیلم روستایی محسوب میشود و این کارگردان راه درازی باید طی کند. متری شیش ونیم بی پرده و صریح به زندگی معتادان میپردازد و تصاویر بی سابقهای از نحوه زندگی کارتن خوابان را نشان میدهد. اما برای اینکه دید چه اندازه این فیلم میتواند جریان ساز و مهم باشد تا زمان اکران عمومی آن باید صبر کرد.
نظر شما