به گزارش ایمنا، افرادی که با این شرایط مواجه هستند ممکن است به نوعی بیماری روحی و روانی با عنوان "افسردگی خاموش" مبتلا باشند. متأسفانه عده زیادی در سراسر دنیا گرفتار بروز این علائم هستند ولی آن را نادیده می‌گیرند چرا که معنای آن‌ها را نمی‌دانند یا نمی‌خواهند با باور این مسأله راهی دفاتر مشاوره و مطب‌های روانشناسی شوند.
این افراد حتی با شنیدن پیشنهاد اطرافیانشان برای مراجعه به روانشناس خیلی زود ناراحت می‌شوند و بعضا با عباراتی چون "مگر ما دیوانه هستیم" با خشم و عصبانیت واکنش نشان می‌دهند. افراد مبتلا به این نوع افسردگی زیاد می‌خوابند یا برعکس دچار کم‌خوابی می‌شوند. در طول شبانه روز همیشه احساس خستگی می‌کنند و انرژی لازم برای انجام کارها را در خود نمی‌بینند. آن‌ها اغلب احساس رخوت و سستی می‌کنند؛ حتی برای انجام کارهای معمول خود هم علاقه‌ای نشان نمی‌دهند.
مبتلایان به افسردگی خاموش، رفتارهای افراطی زیادی از خود نشان می‌دهند؛ خیلی غذا می‌خورند یا لب به غذا نمی‌زنند. بی‌دلیل به گریه می‌افتند و احساس غم، ناراحتی، پوچی، ناامیدی، تنهایی و بی سرپناهی رهایشان نمی‌کند. آن‌ها با کوچکترین مسأله ناراحت کننده‌ای به آستانه انفجار از خشم می‌رسند یا کاملا بی‌تفاوت و بی‌خیال می‌شوند. بدتر اینکه، از ترس انگ و برچسب حاصل از حضور در مراکز روان‌درمانی از مراجعه به پزشک و بازگو کردن مشکلاتشان هراس دارند و این مشکل در آقایان رایج‌تر از بانوان است.
این بیماری شایع قرن بیست و یک چنان در حال گسترش است و تمامی جوامع جهانی را با مسئله خود درگیر کرده است که سازمان بهداشت جهانی مجبور شد در سال ۲۰۱۷ به منظور تسهیل مراجعه افراد افسرده به متخصصان روانشناختی کمپینی با شعار "بیایید با هم حرف بزنیم" (Let’s Talk!) راه‌اندازی کند که اهداف آن عبارتند از:
-افزایش آگاهی از بیماری افسردگی، علل و پیامدهای آن
-تشویق افراد مبتلا به این بیماری برای مراجعه و دریافت خدمات درمانی
-تشویق اعضای خانواده و دوستان فرد مبتلا برای حمایت از بیمار
-ترویج آگاهی عمومی در میان نهادهای دولتی و غیر دولتی در رابطه با بیماری افسردگی و موضوعات مربوط به سلامت روان
البته مشکل این است که مردم اغلب افسردگی را "داشتن حس بد"، "احساس غم و اندوه شدید" یا "میل به پوچی" می‌دانند و علائم ذکر شده را به موارد دیگری از جمله ضعیف شدن بدن و تغذیه ناکافی ربط می‌دهند. ولی در واقع کسی که عمده زمان روز را می‌خوابد و از گرفتن تصمیمات ساده هم عاجز است قطعا علائم هشدار دهنده افسردگی را از خود نشان می‌دهد. درمان این گونه افراد نیازمند حمایت و یاری اطرافیان است و بروز اینگونه علائم هشدار دهنده را باید جدی گرفت و بدون هراس با مراجعه به مراکز سلامت روان برای درمان آن اقدام کرد.
نظر شما