امرالله احمدجو در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: روزگاری که جمعیت اصفهان خیلی کمتر از اکنون بود و اصفهانی‌ها بیش از هر روستایی و مهاجری در این شهر ساکن بودند، تعداد سینماهای اصفهان بیشتر بود. اکنون با وجود افزایش میلیونی جمعیت هنوز مجموع تعداد سینماهایی که تعمیر، ساخته و راه‌اندازی شده به پای عدد آن روزها نرسیده است و شنیدن خبر تخریب یک سینما در این وضعیت بسیار ناگوار است.
وی با اشاره به اهمیت وجود سینما ادامه داد: در جامعه‌ای که بی سوادی غوغا می کند، مردم به کتاب خواندن عادت ندارند و تماشای فیلم جای مطالعه را گرفته، تغذیۀ فرهنگی از این راه امکان پذیر است. میزان علاقمندی هر ایرانی را به تماشای فیلم می‌توان با چشم دید و در چنین موقعیتی باید هم از نظر کیفیت ابزار نمایش و هم از نظر موضوع و محتوا حساسیت بیشتری بر کارهای تولید شده داشت. ساختمان سینما در رأس این ماجرا قرار دارد و تخریب آن با هیج عقل سالمی جور در نمی‌آید.
کارگردان سریال "تفنگ سرپر" ضمن ابراز تاسف از تخریب سینما ایران گفت: من از سال ۱۳۴۸ تا اواسط سال ۱۳۵۳ در اصفهان ساکن بودم و پس از هجرت به تهران، ارومیه و خوزستان، از حدود ۱۷ سال پیش دوباره به این شهر برگشتم. خاطراتی که از سینما ایران داشته‌ام به یاد نمی آورم، اما می‌بینم که سینماگران اصفهان به ویژه اکبر خامین، برای حفظ یکی دو تیغه‌ای که از ساختمان سینما مایاک سابق باقی مانده چقدر در تلاش هستند و می‌خواهند آن را در یک قاب شیشه ای محصور کنند تا مثل یک اثر فرهنگی محفوظ بماند.
وی افزود: در این شرایط تصور کنید که سینماگران خبر تخریب سینما ایران را هم بشنوند! یعنی سینما اینقدر بی اهمیت است؟ بنده اعلام می‌کنم که تبدیل سینما ایران به هر چیزی غیر از سینما باعث تاسف است و ما پیگیر عاقبت این ماجرا خواهیم بود.
نظر شما