امین همدانی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: امروزه با توجه به رشد روزافزون شهرنشینی، جمعیت شهری و به تبع آن افزایش عبور و مرور شهری، وضعیت نابه هنجاری در سیستم حمل و نقل شهری ایجاد شده است.
وی افزود: کاهش رفع معضلات ترافیک پیاده و سواره، آلودگی‌های صوتی و بصری و همچنین بروز مسایلی که امنیت و سلامت انسان را تهدید می‌کند، موجب شده با برنامه ریزی مناسب و تکیه بر شاخص های توسعه پایدار به مطالعه و شناخت این حوزه که از لحاظ مرکزیت و دسترسی حایز اهمیت است، پرداخته شود.
این کارشناس حمل و نقل شهری با طرح این سوال که آیا امروزه فرد پیاده، دوچرخه و سواره در استفاده از معابر شهری از حقوق یکسان برخوردارند یا خیر گفت: برنامه‌ها و طرح های متنوعی اجرا شده است که یکی از برنامه ها که با اجرای عملی و صحیح آن می توان تا حد قابل توجهی آرامش را به سیستم حمل و نقل شهری بازگرداند، توسعه حمل و نقل انسان گرا بر محور پیاده روی و دوچرخه سواری است.
همدانی خاطرنشان کرد: با وجود آنکه پیاده روی و دوچرخه سواری از شیوه های موثر حمل و نقل غیرموتوری بوده و از لحاظ اقتصادی و زیست محیطی بهترین شیوه جابجایی است، اما متاسفانه هنوز به نیازهای پیاده توجه نمی‌شود که این عدم توجه به طراحی و برنامه ریزی‌ها موجب تعرض عابر پیاده بر فضای حرکت سواره شده است، امنیت پیاده و دوچرخه را تهدید و موجب آشفتگی و برهم زدن نظم تردد در این گونه فضای متراکم شهری می‌شود.
وی اظهارکرد: در بسیاری از ترددهای شهری در صورت وجود فضای مناسب حرکت دوچرخه و پیاده جایگزین مطلوبی در مقابل حرکت سواره است که خود می تواند به کاهش گره های ترافیک شهری کمک کند.
این کارشناس حمل و نقل شهری ادامه داد: مشکلاتی از قبیل کیفیت نامناسب کف پوش ها، همسطح نبودن معابر پیاده، عرض کم و طراحی نامناسب در میدان ها و مراکز تجاری بزرگ و پرازدحام و وجود کاربری های مزاحم و سد معبر مشاغل کاذب، موجب کندی حرکت مسیرهای ویژه دوچرخه و پیاده و ناکارآمدی فضاهای حرکتی پیاده و دوچرخه می شود.
همدانی خاطرنشان کرد: برای پیاده‌گرایی و دوچرخه سواری و توسعه حمل و نقل غیرموتوری، اهداف متعددی وجود دارد که می توان به صرفه جویی در مصرف سوخت و کاهش مشکلات زیست محیطی، توسعه حمل و نقل غیرموتوری و جایگزینی دوچرخه به جای وسایل نقلیه شخصی، ساماندهی سیمای کالبدی شهر با طراحی پیاده راه‌های تجاری، مسیردوچرخه، مسیر معلولان و توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی در راستای توسعه پایدار و همچنین فراهم کردن شرایط و فضاهایی جهت تعاملات اجتماعی هم پیوندی و انسجام منطقی، مسالمت آمیز پیاده و سواره در شهر اشاره کرد.
وی اظهارکرد: با آغاز قرن بیستم و پیدایش خودرو، تردد با دوچرخه کاهش یافت، در دهه ۱۹۷۰ با مطرح شدن مسئله بحران سوخت و انرژی و توجه به مسایل زیست محیطی در جهان به ویژه در اروپا موجب گرایش مجدد به استفاده از این وسیله دوچرخه و پیاده در شهرها شد.
این کارشناس حمل و نقل شهری تاکید کرد: موضوعاتی از قبیل شهر سالم و توسعه پایدار در دهه ۱۹۸۰ به تعدیل در استفاده از وسایل نقلیه موتوری منجر شد و تردد با دوچرخه را به منزله بخشی از سیستم حمل و نقل شهری رسمیت بخشید.
همدانی گفت: اگرچه کشورهای غربی از پنج دهه قبل در زمینه حمل و نقل غیرموتوری مطالعه کرده اند، اما متاسفانه سابقه آن در ایران حدود یک دهه است و مبحث دهم آیین نامه طراحی راه‌های شهری تحت عنوان مسیرهای پیاده و دوچرخه توسط وزارت مسکن و شهرسای تهیه شده، قواعدی را در طراحی شهری معرفی می‌کند.
وی افزود: در این راستا برای ایجاد مسیرهای ویژه دوچرخه و پیاده باید زیرساخت‌های مناسب آن ایجاد شود، به صورت ویژه برای دوچرخه زیرساخت‌های لازم اعم از ایستگاهها، مسیر عبور، قوانین و مقررات مربوط به استفاده کنندگان و حقوق آنان و حمایت ملی و مردمی باید صورت گیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیخ بهایی اظهارکرد: در اصفهان از سال ۱۳۸۷ ایستگاههای دوچرخه به صورت گسترده در شهر راه اندازی شد، اما به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم و مکان یابی نامناسب، نتوانست رضایت شهروندان را جلب کند و اقبال و استقبال از این ایستگاهها طبق پیش بینی ها صورت نگرفت.
همدانی با اشاره به راهکارهای رونق ایستگاههای دوچرخه گفت: باید ایستگاههای دوچرخه را حفظ کنیم و به فکر پاک کردن صورت مسئله نباشیم، بنابراین ایستگاهها باید در شهر بماند، اما لازم است رویکرد استفاده از ایستگاهها تغییر کند.
وی اضافه کرد: زیرساخت‌های لازم در شهر برای مسیرهای دوچرخه ایجاد شود که خصوصیاتی اعم از جذابیت، ایمنی و پایداری مهمترین ویژگی‌های این مسیر است. عزم و حمایت ملی نیز باید در این رابطه وجود داشته باشد، همان‌طوری که برای احداث اتوبان‌های دوطبقه در شهر حمایت ملی صورت می‌گیرد، باید این عزم برای ایجاد مسیرهای دوچرخه هم وجود داشته باشد.
این کارشناس حمل و نقل شهری تصریح کرد: لازم است ایستگاههای دوچرخه به انواع سیستم‌های دوچرخه همچون دوچرخه‌های برقی، اسکوترهای برقی، اسکوتر هوشمند، دوچرخه‌های الکتریکی مجهز شود، زیرا ارایه آنها باعث می شود، قشر بیشتری از مردم این سیستم استفاده کنند.
همدانی با تاکید بر هوشمند سازی ایستگاههای دوچرخه گفت: برای ارایه خدمات بیشتر به شهروندان باید به سمت هوشمند سازی ایستگاهها قدم برداریم تا آنان بتوانند با استفاده از گوشی همراه خود نزدیک‌ترین ایستگاه و دوچرخه را پیدا و با هزینه کم از این سیستم حمل و نقل استفاده کنند.
وی اضافه کرد: ایستگاههای دوچرخه باید به بخش خصوصی واگذار شود و یک رقابت بین چندین سرمایه گذار خصوصی صورت گیرد.
وی با اشاره به ضرورت مکان‌سنجی صحیح ایستگاهها گفت: برخی از ایستگاهها در خیابان‌هایی احداث شده که هیچ گونه عبور و مروری در آن خیابان صورت نمی‌گیرد بنابراین باید بار دیگر در جانمایی ایستگاهها تجدیدنظر شود.
این کارشناس حمل و نقل شهری افزود: می‌توانیم با ارایه خدمات ویژه به گروه‌های هدف همچون دانش آموزان و دانشجویان در روزهای مختلف سال، انگیزه استفاده از این وسیله نقلیه پاک را افزایش دهیم، همچنین باید مناسبت‌های مختلف در شهر در رابطه با دوچرخه سواری برگزار شود که در این راستا برندسازی دوچرخه بسیار مهم است.
وی با اشاره به طرح سه شنبه‌های بدون خودرو گفت: سه‌شنبه‌های بدون خودرو در یک زمان و مکان خاص نباید متمرکز شود، بلکه این ایده باید رشد کند و در سراسر اصفهان گسترش یابد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیخ بهایی با بیان اینکه ایستگاههای دوچرخه باید سیار شود، گفت: با سیار کردن ایستگاههای دوچرخه و ایجاد طرح‌های تشویقی همچون رایگان کردن ۳۰ دقیقه ابتدایی حرکت دوچرخه، می‌توان زمینه استفاده بیشتر از دوچرخه را در شهر فراهم کرد.
نظر شما