به گزارش خبرگزاری ایمنا به نقل از هشمهری آن لاین، محمود اسلامیان با اشاره به برخورد های غیر اقتصادی با صندوق ها در ایران گفت: در این میان توجه به این نکته ضروری است که بحران صندوق‌های بازنشستگی، مانند بسیاری دیگر از چالش‌هایی که در کشور داریم، حاصل یک روز و دو روز نیست بلکه ثمره ۴۰سال برخورد غیراقتصادی و غیرکارشناسی با این مجموعه‌هاست. در حقیقت از ۴۰سال پیش این صندوق‌ها با فرمول‌های غیراقتصادی درست شده‌اند و در طول این سال‌ها با مخلوط‌کردن قوانین بیمه، که باید در صندوق حاکم باشد و قوانین حمایتی هزینه‌هایی به آنها تحمیل کرده‌ایم که عملاً توان ایفای آنها را نداشته‌اند.
وی ادامه داد: بررسی‌ها نشان می‌دهد که در ۴دهه گذشته ۲۸تصمیم مانند بازنشستگی پیش از موعد، اجرای قانون خدمات کشوری و... بدون درنظر گرفتن هزینه اجرا اتخاذ شده که حدود ۴۳۰هزار میلیارد تومان هزینه به صندوق‌های بازنشستگی تحمیل کرده‌اند که عملا آنها را در مسیری قرار داده که به وضعیت امروز منتهی می‌شد.
مدیر عامل سابق صندوق بازنشستگی کشور ی اظهار داشت: وقتی از چالش صندوق‌های بازنشستگی حرف می‌زنیم اما حوصله واکاوی نداریم، هرکسی از دیدگاه خودش نظری می‌دهد که البته می‌تواند درست باشد اما علت و دلیل وضع امروز صندوق‌ها نیست و نمی‌تواند به راهکاری ختم شود که نجات این مجموعه‌ها را در پی داشته باشد؛ یکی اداره نادرست بخش‌های اقتصادی صندوق‌ها را باعث و بانی وضع امروز دچار آنها اعلام می‌کند و یکی حواشی صندوق‌ها را دلیل بحرانی‌شدن آنها می‌داند. این نظرات همه در جای خود درست هستند اما باید به هرکدام از اینها در بروز بحران وزن بدهیم.
ما پیش‌ازاین در صندوق بازنشستگی در مورد اینکه چرا صندوق‌ها به این روز افتاده‌اند، واکاوی و مطالعه علمی انجام دادیم و راه‌حل‌هایی که می‌تواند به بهبود وضعیت آنها و رفع مشکلاتشان منجر شود نیز وجود دارد اما برای اثرگذاری آن باید تصمیماتی در دولت و مجلس گرفته شود.
اسلامیان تصریح کرد: به‌نظر من ۸۵ تا ۹۰درصد وزن عواملی که صندوق‌ها را به این روز انداخته، همان تصمیماتی است که در ۴۰سال اخیر بدون درنظر گرفتن هزینه اتخاذ شده است و عوامل دیگر ۱۰درصد یا حداکثر ۱۵درصد در وضعیت فعلی صندوق‌ها دخالت داشته‌اند. یکی از مهم‌ترین این تصمیمات این است که سن بازنشستگی در ایران به معیار جهانی برسد.
در شرایط فعلی حداقل سن بازنشستگی در دنیا، ۶۵سال است اما در کشور ما سن بازنشستگی ۱۵سال از معیار جهانی کمتر شده است. آیا به‌صلاح است که ما نیروی کار را در سن ۵۰سالگی و در اوج پختگی بازنشست کنیم که چندین هزار میلیارد تومان هزینه به صندوق‌های بازنشستگی وارد کند و بعد هم با تصویب قانون، بازگشت بازنشستگان به‌کار را ممنوع کنیم تا افراد جدیدی به‌جای آنها مشغول شوند؟
نظر شما