متخصص تغذیه و رژیم درمانی در گفتگو با خبرنگار ایمنا گفت: سدیم از الکترولیت های اصلی خارج سلولی است. الکترولیت ها در حفظ تعادل اسمزی و تعادل اسید و باز نقش اساسی دارند.
دکتر مجید کلاهدوزان ادامه داد: هر گاه مصرف سدیم کم شود، هورمون آلدوسترون ترشح می‌شود که باعث باز جذب سدیم از کلیه‌ها می شود و بر عکس اگر مصرف سدیم زیاد شود کلیه‌ها دفع سدیم از ادرار را زیاد می‌کنند. در بسیاری از افراد سدیم اضافی توأم با سایر عوامل، سبب بالا رفتن حجم پلاسما و افزایش فشار خون می‌شود.
وی افزود: مقدار توصیه شده مصرف سدیم روزانه حداکثر ۲۴۰۰ میلی‌گرم (یعنی معادل ۶ گرم نمک) است. این در حالی است که عامل اصلی درحفظ فشار خون، سدیم است زیرا ممکن است سدیم و کلر به راه‌های مختلف و جداگانه به بدن برسند.
این متخصص تغذیه خاطرنشان کرد: سدیم به مقدار زیادی در مواد غذائی وجود دارد و نیاز روزانه بدن به آن به طور معمول حتی بدون مصرف نمک نیز تأمین می‌شود. با کاهش مصرف سدیم، آب و سدیم بدن همزمان کاهش می‌یابد و بدین ترتیب فشار خون به نحو مطلوبی پایین می‌آید.
کلاهدوزان افزود: مبتلایان به پرفشاری خون مصرف سدیم به کمتراز۱۵۰۰میلی گرم روزانه کاهش می یابد. این در حالی است که بیماری پر فشاری خون با تصلب شرائین (سفت شدن جدار عروق) نیز ایجاد می شود و تصلب شرائین در دراز مدت با خوردن چربی های مضر ( علاوه بر سایر عوامل ) ایجاد شده و پیشرفت می کند.
وی در خصوص کنترل پرفشاری خون بیان داشت: هدف از کنترل فشار خون، کاهش بیماری زایی وناتوانی و مرگ‌ومیر ناشی از حملات ناگهانی و جلوگیری از انواع بیماری‌های قلبی و کلیوی است.
این متخصص تغذیه در پایان بیان داشت: پرفشاری خون اگر درمان نشود باعث بزرگی بطن چپ و نارسائی قلب، نارسائی مزمن کلیه و بیماری عروق محیطی می‌شود. به همین دلیل به این بیماری کشنده خاموش می‌گویند زیرا افراد مبتلا به پرفشاری خون ممکن است سالیان طولانی را به آرامی سپری کنند و در پایان با یک حمله قلبی و یا سکته از پا درآیند.
نظر شما