به گزارش ایمنا، آیا مکانی برای انتخاب وی وجود دارد؟ آیا می‌توانید پیشنهادی جذاب را به او توصیه کنید؟ آیا ترویج و ترفیع گردشگری خوراکی (شکم‌گردی) به ذهنتان رسیده است؟
غذا فقط یک منبع تغذیه‌ای محسوب نمی‌شود. توجه به غذاهای محلی، هویت‌بخشی به فرهنگ بومی و محلی بوده و در تمام جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زندگی آن قوم و ملت ریشه دارد. این غذاها، می‌توانند حامل پیام‌های فرهنگی بوده و شکل‌دهنده الگوی غذایی جامعه، مجموعه عادات و به تعبیری فرهنگ غذایی و خوراکی افراد آن جامعه باشد. پس بیاییم نسبت به اهمیت خوراکی و تجربه خوردن، کمی ژرف‌تر بنگریم و این واقعیت را بپذیریم که جهان نوین فرهنگ‌های خوراکی گوناگون خود را به ما تحمیل کرده است. ولی از سوی دیگر ما کمتر به ترویج فرهنگ خوراکی شهر و اقلیم خود پرداخته و آن را صادر کرده‌ایم.
وقت آن رسیده است که کسب تجربه استفاده از گردشگری خوراکی را برای هم‌میهنان، گردشگران و حتی شهروندان اصفهانی زمینه‌سازی نمائیم و فضایی دل‌انگیزتر از پخت خانگی غذای اصفهانی و خرید اقلام غذایی از مراکز خرید را در بیرون خانه برایشان پدید آوریم. باید نسبت به انتشار و رواج دانش فرهنگ خوراکی و سنت‌های آشپزی در شهرمان بعنوان بخش‌های محوری زندگی در جامعه اهتمام نمائیم تا زمینه‌ساز فرصت‌های تازه‌ای برای پدید آمدن و توسعه تجربه‌های خوراکی بومی اصفهانی گردد. این مهم امکان عرضه خوراک‌های متنوع در سایر شهرها و کشورها را بعنوان یک کسب و کار تجاری بزرگ و سرمایه‌گذاری موفق فراهم می‌آورد.
اکنون یک ضرورت شده است که سبک آشپزی تازه‌ای در اصفهان و برندی متمایز برای آن خلق کنیم که از نظر مزیت در مزه‌های خوب و شخصیت ویژه با استانداردها و معیارهای بزرگترین آشپزخانه‌های جهان قابل مقایسه باشد. سبکی که در آن "آشپزخانه‌ای جذاب و شگفت‌انگیز، با دکوراسیون داخلی منحصر بفرد و رؤیایی، همراه با چیدمانی پر از ذوق و سلیقه اصفهانی، روشنایی آرامبخش، کتابخانه‌ای مملو از کتاب‌ها، دی وی دی‌ها، برنامه تلویزیونی آموزش آشپزی اصفهانی، انواع تجهیزات آشپزخانه، ظروف غذا، کارکنان با لباس‌های محلی اصفهانی، موسیقی متفاوت و به یاد ماندنی و اجرای کنسرت‌های تأثیرگذار و منوی وسوسه‌انگیز به وجود آید تا محیطی برای مشتریان خلق کند که متفاوت‌تر از دیگر رستوران‌ها باشد." این سبک آشپزی و برند آن نه تنها در اصفهان، بلکه ایده‌ای است که بایستی در تمام جهان گسترش داده شود.
از دیدگاه اقتصاد تجربه بایستی آشپزخانه‌ها (رستوران‌ها)، سفره‌خانه‌ها و میزها را صحنه یا پرده نمایشی در نظر بگیریم که دست کم سه بار در روز در آن پدیده‌ها و آثاری را با نتایج اقتصادی و فرهنگی بسیار تولید و تجربه کنیم. ایده هنرمندانه‌ای است اگر تجربه جدیدی در خوراک شهرمان اصفهان پدید آوریم که وجه مشترکی با آثار هنری داشته باشند.
تصور کنیم آشپزخانه‌ای بسازیم که دکوراسیون و حتی شیوه چیدن بشقاب‌ها از آثار هنری اصفهان الهام گرفته باشد، مثلاً پختنی‌ها نوعی «نقاشی» محسوب شوند و مواد خوراکی بعنوان «رنگ» بر روی بوم که همان بشقاب است بنشینند. دراینصورت کیفیتی جالب پیدا می‌کنند که می‌توانند اشتهای مصرف‌کنندگان را برانگیخته و استشمام بوی این خوراکی‌های هنری خاطره‌ای به یادماندنی را برایشان به ارمغان آورد. با سرمایه‌گذاری در تهیه و پخت غذاهایی به شکل آثار تاریخی و سبک‌های گوناگون هنری زیبای اصفهان به مشتریان اجازه می‌دهیم طعم‌هایی دلپذیر و لحظاتی هیجان‌انگیز را تجربه نمایند و چه بسا استفاده از این موهبت اصفهانی در فضایی آمیخته از فرهنگ و هنر شهرمان اصفهان لذت این تجربه به یادماندنی را دوچندان نماید.
از این حیث خوراک‌های بومی و محلی اصفهان، خود یک انعکاس آشپزی جذاب و جالبی می‌شود و در این زمینه باید تلاش کرد غذاهایی مخصوص، محلی و سنتی با ریشه‌ای اصفهانی را کالاسازی نموده؛ تولید انبوه کرده و در سراسر کشور توزیع کنیم. غذاهایی مانند: بریانی اصفهان، حلیم بادمجان، خورش ماست لذیذ اصفهان، حلیم عدس، یَخمِه‌تُرُش، کاله جوش، اِشکَنِه (غذایی که در روزهای سرد سال طرفداران بسیاری دارد)، تاس‌کباب اصفهانی، کشکِ‌بادمجان، قیمه‌ریزه‌نخودچی، کباب زردک اصفهان، خوراک سرگنجشکی، ماش و قمری، شُله بریون‌زیره اصفهانی، بِه‌پُلو اصفهانی، گوشت و لوبیا، گوشت و عدس، گوشت و نخود(یخنی نخود)، خورش مرغ وآلوچه اصفهانی و آش سماق ....
ایده کالاسازی خود مبنای یک تلاش گسترده برای توسعه پدیدآوری تجربه و نوآوری در آن و اقتصاد تجربه (بعنوان یک منبع عمومی ارزش‌افزای جدید) است که فرصت‌های تازه‌ای برای تقویت و گسترش فعالیت‌های خلاقانه فراهم می‌آورد. هرگز فراموش نکنیم که می‌توانیم انواع خوراک‌های اصفهانی (سنتی - مدرن) را به جای عرضه در بازار اندک به سمت بازار تولید انبوه حرکت دهیم تا توسط افراد زیادی خریداری شده و به فروش برسانیم.
بیائیم تلاش کنیم دوران و فصول گوناگون، خلوص، تازگی، سادگی و اخلاقی را که دوست داریم تداعی‌گر شهرمان باشد، در وعده‌ها و بسته‌های غذایی منعکس کنیم، نیازمندی به مزه‌های خوب را با دانش نوین درباره سلامت و رفاه پیوند داده و محور آشپزی را بر مبنای تصاویر، حال و هوا و خاطره‌سازی شهرمان قرار دهیم.
سمیه یزدان پرست
کارشناس مدیریت هماهنگی مناطق و سازمان های شهرداری اصفهان
نظر شما