به گزارش ایمنا به نقل از دیدهبان علم ایران، برخی از ناباروریها به علت نبود سلول تقسیمشونده مناسب در غدد جنسی ایجاد میشود یا عارضه ثانویه درمانهایی مانند شیمی درمانی است که سلولهای زایای جنسی را نیز مانند سلولهای سرطانی از بین میبرد.
درمان این افراد مستلزم یافتن راهی است که تولید سلول جنسی از سلولهای بنیادی را امکانپذیر کند.
تاکنون تلاشهای فراوانی برای انجام این مهم صورت گرفته است اما مهمترین مساله در این راه، تولید سلولهای زایای جنسی است که توان تقسیم میوز (تقسیمی که با نصف شدن تعداد کروموزومها همراه است و تنها در سلولهای جنسی روی میدهد) را داشته باشند.
به منظور بهبود روشهای موجود، دکتر فرشته اسفندیاری، مدیر گروه سلولهای زایای پژوهشگاه رویان و همکارانش، آزمایشی را طراحی کردند که طی آن عامل القاء کننده مهم مسیر تمایزی از سلول بنیادی پرتوان به سلول زایا جنسی (BMP4)، داخل ریزذرههایی از جنس آلژینات سولفات قرار گرفت.
ذرات در میان کرههای حاصل از تجمع سلولهای پرتوان بنیادی که قرار بود به سلولهای زایای جنسی تمایز یابند قرار گرفتند.
این طراحی امکان رسیدن عامل القاکننده تمایز به تمام سلولهای موجود در کره سلولی را به شکل پیوسته فراهم میکرد.
نتایج این آزمایش نشان میدهد، این روش کشت بازده تمایز به سلولهای زایای جنسی را حدود دو برابر افزایش میدهد. همچنین میزان بیان ژنهای مربوط به تقسیم میوز در سلولهای تمایز یافته با این روش به شکل معنیداری بیشتر از سلولهای تمایز یافته با روش فاقد ریزذرات بود.
این پژوهش نشان داد استفاده از روش قرار دادن عامل القاکننده درون ریز ذرات آلژینات سولفات داخل کرههای سلولی القا کننده میتواند اثر معنیداری در بهبود نتایج تمایز داشته باشد.
به گفته محققان پژوهشهای بیشتری لازم است تا با رفع نقایص این روش تحقیقاتی امکان استفاده از آن در بخش درمانی فراهم شود.
نظر شما