نویسنده کتاب «نشانی» که با مصدومان شیمیایی برخورد می‌کند از «سکوت غرب» به عنوان مدعی دموکراسی، ابراز شگفتی می‌کند. به دنبال هر حمله شیمیایی، مسئولان کشور، آن را به اطلاع دبیر کل سازمان ملل می‌رساندند و درخواست اعزام گروه تحقیق داشتند، اما آن‌ها همیشه تعلل می‌کردند و رژیم بعث هم تکذیب می‌کرد.
«دولت‌مردان ایران که معمولاً در رابطه با رسانه‌های غربی همکاری کمی نشان می‌دادند. این بار ده‌ها خبرنگار و عکاس را با بالگرد به حلبچه بردند تا به گفته یکی از مقام‌های ایرانی به دنیا نشان دهند که صدام و رژیم او تا چه اندازه بی‌رحم و شیطان صفت است».
