جانباز دفاع مقدس میگوید:« هرکه میگوید نیروهای بعثی بزدل بودند و ترسو، دروغ میگوید. ما در طول جنگ تحمیلی، هیچ وقت نتوانستیم با دشمن رودرو و چشم در چشم بجنگیم، چراکه ارتش صدام، کارکشته و جنگبلد بود و حمایت جهانی را داشت با تمام تجهیزات پیشرفته!»
«مدتی بود ابراهیم را ندیده بودم و دلم برایش تنگ شده بود. برای دیدنش به اندیمشک رفتم. صبح روز بعد همراه ابراهیم به دوکوهه رفتیم. هنوز آفتاب نزده بود تعدادی از بسیجیها که از شهرستانها اعزام شده بودند، تازه به دوکوهه رسیده بودند و روی خاکها نماز میخواندند...»
«دوکوهه» نام آشنای همه رزمنده هاست؛ ردپای همه شهیدان را میتوانی در آنجا پیدا کنی. دوکوهه، پادگانی نزدیک اندیمشک و متعلق به ارتش بود که زمان جنگ، بخش جنوبی آن سهم سپاه شد.