همه انسانها خود را دوست دارند اما برای برخی، مرزهای این دوستداشتن تا جایی گسترش مییابد که پای یک اختلال به زندگی آنها باز و فرد به انسانی خودبین و خودشیفته تبدیل میشود که بهجز خود، دیگری را نمیبیند و درک صحیحی از واقعیتهای زندگی ندارد، لذا باید فرد درگیر با این اختلال شخصیتی درمان شود.
اصطلاح «خودشیفتگی» برای اشاره به افرادی است که بیش از حد به خودشان توجه میکنند. شماری از تحقیقات روانشناختی هم نشان میدهد که خودشیفتگی در سراسر جهان به ویژه در بین جوانان رو به افزایش است، البته این بخش از یافتههای علم روانشناسی مخالفانی هم دارد.