تیری که روز سیزدهم آذرماه سال ۱۳۵۷ از اسلحه یک مأمور شلیک شد، از جوان مذهبی و انقلابی که جزو نفرات برتر والیبال ایران بود و درتمام عرصه‌ها فعالیت زیادی داشت، یک جانباز ساخت که پای راستش شش سانتی‌متر کوتاه‌شد و طی مسافت‌های کوتاه هم برایش دشوار شد.
«اتاق‌ها و حتی راهروی بیمارستان پر از زخمی و مجروحان تیرخورده شده بود و این وخامت اوضاع را نشان می‌داد، اما انگار انقلاب به پیروزی رسیده بود و این مسئله حال همه ما را خوش کرده بود، یک قاب عکس بزرگ از محمدرضا پهلوی و دخترش بالای تخت من قرار داشت، با عصایی که در دست داشتم عکس را شکستم.»
