شهرهای مجازی به عنوان یک ابزار برنامه‌ریزی شهری برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کمک به کربن‌زدایی در شهرها به کار می‌روند. طراحی شهرها بر اساس مدل‌های مجازی باعث تقویت اقدامات نوآورانه و افزایش مشارکت شهروندی در برنامه‌های توسعه شهری می‌شود.
شهرهای متاورس با ساخت دوقلوهای دیجیتال می‌توانند بینش ارزشمندی را در مورد عملکرد فعلی شهرها ارائه دهند و دولت‌ها از داده‌های به‌دست آمده از آن‌ها برای شناسایی، تعیین و تجزیه‌و تحلیل چالش‌ها استفاده کنند. بهترین شهرهای متاورس شامل شانگهای، دبی، سانتامونیکا، توکیو، نیویورک، لندن و سنگاپور می‌شود.
