۳۵ سال پیش در چنین روزی، قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران پذیرفته شد. خبر پذیرش این قطعنامه، همه را شوکه کرد. در جبهه‌های مختلف رزمنده‌ها حال و هوایی یکسان داشتند. اگرچه این خبر موجی از ناراحتی را بر رزمندگان آوار کرده بود، اما آن‌ها خود را مکلف به اطاعت بی‌چون‌وچرای فرامین امام خمینی(ره) می‌دانستند.
«بچه‌ها با دیدن درب و داغون شدن تانک‌های دشمن، صدای الله‌اکبرشان بلندتر و بلندتر شد و طولی نکشید که کل سازمان عراقی‌ها به هم ریخت و مجبور به ترک میدان نبرد شدند. آن تکبیرهای بلند و صادقانه، جلوی یکی از پاتک‌های شدید عراق را گرفت و باعث تثبیت جزیره مجنون شد.»
