دسترسی همگانی به وسایل حمل‌ونقل و فضاهای عمومی با هدف تضمین حقوق همه افراد فارغ از سن، توانایی، درآمد و دیگر عوامل محدودکننده موضوعی است که در چند سال گذشته مورد توجه برنامه‌ریزان و مسئولان شهری قرار گرفته است و هر شهر استراتژی ویژه خود را در طراحی و اجرای برنامه‌های توسعه به کار می‌گیرد.
تضمین گزینه‌های حمل‌ونقل قابل‌دسترس برای همه ساکنان جامعه می‌تواند فرصت‌های فراوانی را برای افراد به ویژه دارای معلولیت ارائه کند و مشارکت آنها را در بخش اقتصادی ارتقا دهد؛ این اقدام همچنین می‌تواند باعث رشد صنایع و استقلال مالی جوامع شود و در نهایت جامعه ای مولدتر و فراگیرتر بسازد.
