آموزش زبانهای خارجی از سنین پایین و ورود رسمی آن به مقطع دبستان به یکی از موضوعات پربحث تبدیل شده که این موضوع نهتنها نیازمند بررسیهای دقیق علمی و پژوهشی است، بلکه اجرای آن منوط به فراهمسازی زیرساختهای آموزشی، تربیت نیروی انسانی و تدوین محتوای مناسب خواهد بود.
یادگیری زبان دوم برای کودکان اگر با روشهای درست و بدون فشار همراه باشد، میتواند موجب رشد ذهنی، افزایش هوش کلامی و تقویت مهارتهای اجتماعی شود، اما تحمیل آموزش بدون علاقهمندی، نهتنها نتیجه مطلوبی ندارد، بلکه ممکن است موجب بیزاری و ناکامی روانی شود.
