میرزا محمدعلی صائب تبریزی اصفهانی بزرگترین غزلسرای سده یازدهم هجری و ملکالشعرای دربار صفوی بود. صائب 80 سال در اصفهان زندگی کرد و پس از فوت در سال 1086 یا 1087 هجری قمری در محله عباسآباد و در مکانی که به تکیه میرزا صائب مشهور بود دفن شد.
هیچگاه صائب بهعنوان شاعر عارف و پایبند به آرا و اندیشههای صوفیانه در عهد صفویه موردنظر نبوده است. ازاینرو خبرگزاری ایمنا در گفتوگو با الهه رضایی، رئیس دفتر تخصصی ادبیات و زبان سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان به بررسی زوایا زندگی و اشعار این شاعر پرداخته است.