اصفهان، پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی، شهر جهانی صنایع دستی، شهر دوستدار کودک و… تنها تعدادی از عناوینی است که نصف جهان را به آن می شناسند؛ اما شاید یکی از مشهورترین آنها "اصفهان، شهر گنبدهای فیروزه‌ای" است.
نامی شایسته که بخش عمده آن وام دار شکوفایی هنر معماری در عصر صفوی است و تاج داران این نام نیز متعلق به همان دوره‌اند. هرچند این روزها معماری‌های بی اصالت جای گنبدهای فیروزه‌ای شهر را سخت تنگ کرده‌اند، اما هنوز هم رد و نشانی از شاهکارهای گنبدسازی در مساجد، آرامگاه‌ها و امامزاده‌ها را می‌توان در کوچه پس کوچه‌های این شهر موزه یافت. اگرچه بعضی از همین اندک باقیمانده‌ها نیز آنچنان مورد بی مهری در حفظ، نگهداری و مرمت واقع شده‌اند که یا سالهاست در اسارت داربست‌های کریه فلزی هستند و یا در لبه پرتگاه نابودی. بیم آن می‌رود روزگاری برسد که دیگر نصف جهان را به این صفت نشناسیم و گنبدهای فیروزه‌ای در آسمان آن ندرخشد.
نظر شما