دل به دریا که بزنی موج و آبی بیکران تو را مدهوش میکند چه بسا اگر در سویی خشکیای نظاره کنی که تو را با هوای خوش، طبیعتی بکر و زیبایی ناگفتنیش به رویاهای خوش بچگی ببرد و مامنی باشد برای خلوت دل و آرامشی ناب... آری، وقت سخن از آشوراده است، این تنها جزیره ایرانی در پهنای وسیع دریای خزر!
آشوراده به عنوان بخشی از مجموعه پناهگاه حیات وحش میانکاله در حاشیه ساحل بندر ترکمن با فاصلهای حدود ده کیلومتر با بندر و ۴۰ کیلومتر با گرگان چون نگینی در خزر میدرخشد.این جزیره از شمال با دریاچه خزر، از شرق با تنگه چبل اوغلی، از غرب به کانال طبیعی خزینی و شبه جزیره میانکاله و از جنوب به خلیج گرگان منتهی میشود.در برخی منابع تاریخی نام این جزیره به عنوان مجمع الجزایر آشوراده متشکل از سه جزیره کوچک آورده شده است که در طی سالها دو جزیره کوچک انتهایی آن با بالا آمدن سطح آب به زیر دریا رفته و تنها یکی از آنان تا کنون باقی مانده است.در زمانهای گذشته، آشوراده مرکز تجارت و معاملات اقتصادی بوده است. در سال ۱۲۱۵ توسط روسها به اشغال در آمده و محلی برای رقابتهای استعمارگرانه روسیه و بریتانیا گشت. این جزیره تا پایان جنگ جهانی اول در استعمار روسها بود و تعدادی بیمارستان، خانه مسکونی، قلعه و کلیسا نیز در آن ساخته شد.تا دهه ۷۰ جمعیتی بیش از ۱۰۰۰ نفر در آشوراده سکونت داشتند که به مشاغل دامداری، ماهیگیری، کارگری و پیشه وری میپرداختند اما در سال ۱۳۷۲ با بالا آمدن سطح آب دریای خزر و وقوع سیل، جزیره را ترک کردند و اکنون تنها ساکنان جزیره صیادان شیلات و خاویار هستند.
اما نکته قابل توجه آشوراده، معرفی و ثبت آن در سال ۱۳۵۴ به عنوان نخستین مناطق زیست کره جهان است. همچنین درکنوانسیون جهانی رامسر، جزو تالابهای مهم دنیا قرار داده شد و ویژگی مهم دیگر عضویت آن در پناهگاه حیات وحش بر اساس اتحادیه جهانی حفاظت است.
نظر شما