خانه خانم رباب، روایتگر عشق و خانواده

این خانه با قدمتی حدوداً ۱۴۰ ساله، بخش شفاخانه یک مجموعه بزرگ بوده که از آغاز حاج میرزا ابوتراب نفیسی در آن سکونت داشته و طبابت می‌کرده است.او صاحب ۴ فرزند پسر بوده‌است که یکی از آن‌ها به نام ابوالقاسم به مشهد رهسپار شده و طبیب و جراح مشهور زمان قاجار می‌گردد و لقب انتظام الاطبا را از مظفرالدین شاه دریافت می‌کند.اما رباب نفیسی دختر انتظام الاطبا در مشهد تحصیلات خویش را در بیمارستانی طی می‌کند و طبیبی مجاز می‌شود.او پس از ازدواج به روستای خانوادگی خویش پوده برمی‌گردد و در مطب پدربزرگش حاج میرزا ابوتراب ساکن شده و اتاقی از آن را مطب خود می‌کند و به طبابت می‌پردازد.

پس از سال‌ها که خانه در حال تخریب بوده است به همت علیرضا نفیسی (پسر خانم رباب) و خانواده او بازسازی می‌شود و تبدیل به اقامتگاه بومگردی خانه خانم رباب می‌گردد.این خانه شامل سه اتاق سه دری، طاق چشمه و اتاق آبی و حیاط مرکزی و آشپزخانه است. یکی از نکته‌های خاص این خانه وجود لانه فعال پرستو در اتاق آبی است که از زمان کودکی علیرضا نفیسی وجود داشته و هر ساله بهاران میزبان دو پرستوی مهاجر است که بر این خانه مملو از مهر و عشق و خدمت به مردم، گذر می‌کنند.