سالی نکو برای گالری‌های اصفهان

اگر روزی نگاهی به مجلات صنایع دستی خارجی مثل craftبیندازید تصویر ذهنیتان از صنایع دستی به کل عوض می‌شود. اغلب صنایع دستی را مترادف هنرهای سنتی می‌دانیم در حالی که صنایع دستی می‌تواند تماماً شکل و فرمی مدرن داشته باشد یا ترکیبی از هنر سنتی و کارکردهای به روز شده آن شی باشد و یا همان قالب سنتی راچه از نظر زیبایی شناسی و چه از نظر کاربرد دنبال کند.
بی شک محصولاتی که در دسته سوم تولید می‌شوند به سبب آن‌که کارکرد امروزی ندارند، تماماً تبدیل به یک شی زینتی می‌شوند. اما اگر کاربرد امروزی یک دست‌ساخته با هوشمندی توسط طراح و سازنده شناخته شود، صنایع دستی به راحتی و بی‌آنکه بخواهیم تلاش مضاعفی داشته باشیم وارد خانه‌ها و زندگی روزمره ما می‌شود.
نمایشگاه آثار هنرهای کاربردی در گالری آرته نیم‌نگاهی ست به این دغدغه در زمینه هنرهای سنتی و صنایع دستی ایرانی. شاید زیباترین آثار این نمایشگاه کلاژهای باشد که توسط حسین مدنی با تکه‌های شیشه و آینه و نقاشی‌های گل و مرغ ترکیب شده، ترکیبی که هم نگاهی به هنرهای سنتی دارد و هم در قالبی تازه بیان شده است، از سوی دیگر تکه تکه شدن آن‌چه سنتی و مربوط به گذشته است را نیز تداعی می‌کند. هنرمند در مجسمه‌های فلزی‌اش نیز از همین ترکیب فرم‌های سنتی و مدرن‌سازی آن‌ها استفاده می‌کند، اما این‌بار شاید وجه مدرن شده آثار بیشتر به چشم بیاید.
در بخشی از نمایشگاه، آثار مرتضی بخردی شامل قاب آینه‌های طلایی رنگی ست که گاه در گوشه‌ای با نقش گل و مرغی توانسته اثر را به بخشی از هنر سنتی پیوند دهد و از سوی دیگر رنگ طلایی آثار از نوعی ست که هم به اثر زیبایی بخشیده و هم حس تجمل پرستی مخاطب را ارضاء می‌کند، شی‌ای مناسب برای خانه‌های اصفهانی.
آثار دیگر بخردی کاشی‌های مربع شکلی است که هنرمند در کارگاهش با اضافه کردن یک زیر پایه چوبی، آن را تبدیل به یک شی کاملاً کاربردی کرده، چیزی شبیه به زیر قابلمه‌ای و یا یک عنصر تزئینی که می‌‌تواند گوشه‌هایی از فضای رها شده روی زمین را تزئین کند.
بخش دیگر نمایشگاه پاراوان‌ها یا دیوارهای تاشو و جدا کنند فضا هستند که بیشتر به سمت سنت و استفاده از نقوش گل و مرغ و نگارگری پیش رفته ، همین‌طور کاسه‌ها و ظروف ارائه شده که بیش‌تر از آن‌که کاربردی باشند تزئینی بوده و از نقوش گل و مرغ همراه با پتینه و مهره‌های رنگی شکل یافته بود. شاید بخش بی ربط نمایشگاه تعدادی اثر آبرنگ از حسین مدنی باشد که نه ربطی به صنایع دستی داشته و نه از نظر قالب در این نمایشگاه جای دارد.
اما باز نگه داشتن یک نگارخانه در ایام تعطیل نوروز را اتفاق خجسته تجسمی سال ۹۲ اصفهان قلمداد می‌کنیم و آنچنان که از بهارش پیداست امید آن را داریم که جانی تازه بر پیکر این هنر در اصفهان بازگردد.

آوین فرهادی