به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مؤسسه بهداشت جهانی بارسلونا مطالعات جدیدی انجام داده است و بر اساس نتایج آن، بارسلونا با رقم ۶ هزار خودروی شخصی در هر کیلومتر مربع، بالاترین رقم تراکم خودروهای شخصی در اتحادیه اروپا را به خود اختصاص داده است. نتایج این مطالعات نشان داده است کاهش ۲۵ درصدی ترافیک در این شهر میتواند سالانه از ۲۰۰ مرگ زودرس ناشی از آلودگی هوا جلوگیری کند. کاهش آلایندگی ناشی از موتورهای احتراقی، صرف نظر از چالشهای آن، نتایج چشمگیری در سلامت عمومی ایجاد میکند.
کیفیت هوای بارسلونا در سال ۲۰۲۴، برای دومین سال متوالی بهبود یافت. این پیشرفت ناشی از اجرای سیاستهای کاهش آلودگی همچون مناطق کمانتشار، گسترش استفاده از حملونقل عمومی (اگرچه با سرعت و قابلیت اطمینان محدود) و ایجاد سوپربلوکها است. این طرحهای نوآورانه که در برنامه تحرک شهری ۲۰۲۴–۲۰۱۸ با مدیریت شهردار سابق، آغاز شد، نهتنها ترافیک را کاهش داد، بلکه فضاهای سبز و زمینهای بازی را در مرکز شهر جایگزین کرده است. با وجود این پیشرفتها، سطح آلایندگی دیاکسید نیتروژن هنوز به حد استاندارد جدید اتحادیه اروپا در سال ۲۰۳۰ نرسیده است.
محققان مؤسسه بهداشت جهانی بارسلونا با همکاری مرکز ابررایانه بارسلونا، سه سناریوی کاهش ترافیک را شبیهسازی کردند که نتایج آن به این صورت بود: در سناریوی اول، حذف خودروهای آلاینده بدون کاهش تعداد کل خودروهای شخصی، منجر به ۵.۹ درصد کاهش دیاکسید نیتروژن و جلوگیری از ۶۷ مرگ سالانه شد. در سناریوی دوم، کاهش ۲۵ درصدی خودروهای شخصی، ۱۷.۶ درصد کاهش دیاکسید نیتروژن و جلوگیری از ۱۹۹ مرگ سالانه را به همراه داشت که تأثیر اصلی آن در مناطق مرکزی و شمال غربی شهر مشاهده شد.
سناریوی سوم که ترکیبی از کاهش ۲۵ درصدی ترافیک جادهها و برقیسازی بندر بارسلونا تا ۲۰۳۰ را در نظر میگرفت، ۱۹.۴ درصد کاهش دیاکسید نیتروژن و جلوگیری از ۲۲۸ مرگ سالانه را پیشبینی کرد. این کاهش در مناطق ساحلی جنوب شهر که نزدیک به بندر هستند، بیشتر احساس میشود. بندرهای شلوغ بارسلونا منبع قابلتوجهی از آلودگی هستند، بهطوری که ترافیک دریایی حدود ۷ درصد از مرگومیر ناشی از دیاکسید نیتروژن در شهر را تشکیل میدهد. بندر بارسلونا قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ اسکلههای خود را برقی کند و سناریوی سوم را به مرحله اجرا در آورد. برقیسازی اسکلهها تا ۲۰۳۰ نهتنها به کاهش آلایندگی کمک میکند، بلکه انتظار میرود اثرات مثبتی بر کاهش دیگر گازهای گلخانهای داشته باشد.
به گفته سرپرست تیم مدلسازی، این مطالعه تنها بر تأثیر این اقدامات بر دیاکسید نیتروژن تمرکز دارد، اما اثرات مثبت آن بر تغییرات آبوهوایی نیز محسوس خواهد بود. با وجود پیشرفتهای اخیر، چالشهای جدی در مسیر اجرای سناریوها وجود دارد. اگرچه میزان مرگهای قابل پیشگیری قابلتوجه است، اما هیچیک از سناریوهای پیشنهادی در مطالعه نمیتواند با استانداردهای جدید دیاکسید نیتروژن اتحادیه اروپا در ۲۰۳۰ مطابقت کند. این موضوع ضرورت عملکرد سریعتر و مؤثرتر را نشان میدهد تا کیفیت هوای شهر بهبود پیدا کند.
این تحقیق علاوهبر بارسلونا، برای سایر شهرها نیز اهمیت دارد. مدیر برنامه سلامت شهری مؤسسه بهداشت جهانی بارسلونا معتقد است این مطالعه مثال خوبی از تأثیر سیاستهای هدفمند بر کاهش آلودگی هوا است و میتواند الگویی برای شهرهایی باشد که میخواهند اثرات اقدامات خود را درک کنند.
نظر شما