به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در حال حاضر ۱۲ کشور عضو اتحادیه اروپا سیستم‌های خودکار یا مبتنی بر هوش مصنوعی را در مرزها آزمایش یا اجرا می‌کنند. از جمله این فناوری‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تشخیص گویش و زبان: آلمان از نرم‌افزاری استفاده می‌کند که با تحلیل ضبط صوتی دو دقیقه‌ای، کشور مبدأ مهاجران را بر اساس گویش‌های عربی (مصر، خلیج، عراق، شام و مغرب) تشخیص می‌دهد. این سیستم در سال ۲۰۲۳ در ۴۳ هزار و ۵۹۳ پرونده از مجموع ۳۳۴ هزار درخواست پناهندگی به کار گرفته شد.
- نظارت رفتاری: پروژه سنتاروس در مراکز بازداشتگاه‌های یونان (مانند رودخانه اوروس) از دوربین‌های مداربسته با الگوریتم‌های تحلیل رفتاری و پهپادها برای نظارت بدون دخالت انسان استفاده می‌کند.
- تشخیص بیومتریک: پروژه هایپریون با تحلیل اثر انگشت، ورود و خروج از مراکز بازداشتگاه را تسهیل می‌کند.
دریا اوزکول، استاد دانشگاه وارویک در این رابطه هشدار داده است: «مهاجران به‌عنوان موش‌های آزمایشگاهی در این حوزه مورد استفاده قرار می‌گیرند. خطاهای سیستم و نبود شفافیت در فرآیند، به ضرر آنها تمام می‌شود و مسئولیتی برای این سیستم‌ها وجود ندارد.»
او تأکید می‌کند که مهاجران اغلب از استفاده از هوش مصنوعی در بررسی پرونده‌های‌شان بی‌اطلاع‌اند و حق اعتراض به نتایج را ندارند. ماریا گاوونلی، رئیس کمیسیون حقوق بشر یونان، این پروژه‌ها را «نظارت گسترده با تأمین مالی اتحادیه اروپا» توصیف کرده و هشدار داده است که «مشکل اصلی شفافیت و پاسخگویی خواهد بود، به‌ویژه زمانی که این فناوری‌ها برای دفاع ملی نیز استفاده شوند.»
اتحادیه اروپا در پروژه‌هایی مانند کامپاس ۲۰۲۰ (پهپادهای زیرآبی برای نظارت بر قاچاق) و پرومناد (تحلیل داده‌های دریایی با هوش مصنوعی) سرمایه‌گذاری کرده است.
با این حال، پارلمان اروپا در مورد قانون مسئولیت هوش مصنوعی که در سال ۲۰۲۲ پیشنهاد شد دچار اختلاف است. کمیسیون اروپا به‌دلیل نبود توافق، این قانون را لغو کرده است، اما برخی گروه‌ها مانند چپ و سبزها از ادامه کار آن حمایت می‌کنند.
نظر شما