به گزارش خبرگزاری ایمنا، هستک بخشی از هسته سلول است که دی‌ان‌ای ریبوزومی (rDNA) را در خود جای داده است. این دی‌ان‌ای حساس بوده و آسیب به آن می‌تواند منجر به مرگ سلول شود، محققان دریافتند که اندازه هستک با سرعت پیری سلول مرتبط است، هستک‌های بزرگ‌تر موجب ناپایداری دی‌ان‌ای و مرگ سریع‌تر سلول می‌شوند، در حالی که هستک‌های کوچک‌تر می‌توانند روند پیری را کندتر کنند.
تأثیر اندازه هستک بر عمر سلول
در این مطالعه، محققان با استفاده از مهندسی ژنتیک در مخمر، هستک را به دیواره هسته متصل کردند تا اندازه آن کوچک بماند. نتایج نشان داد که کوچک نگه داشتن هستک، تأثیری مشابه با کاهش مصرف کالری در کند کردن روند پیری دارد. این یافته می‌تواند به توسعه راهکارهای جدید برای افزایش طول عمر سلول‌ها منجر شود.
محققان قصد دارند در مراحل بعدی اثرات هستک بر پیری را در سلول‌های بنیادی انسانی مطالعه کنند، سلول‌های بنیادی قابلیت جایگزینی سلول‌های مرده را دارند، اما در نهایت این سلول‌ها نیز تقسیم را متوقف می‌کنند، با درک بهتر نقش هستک، می‌توان به روش‌های جدیدی برای افزایش طول عمر سلول‌های بنیادی و بهبود سلامت انسان دست پیدا می‌کند.
نظر شما