به گزارش خبرگزاری ایمنا، قرص مترونیدازول برای درمان انواع عفونت‌های ناشی از باکتری و انگل‌های خاص استفاده می‌شود، مترونیدازول با تداخل در DNA میکروارگانیسم‌ها عمل می‌کند و در نتیجه رشد آنها را مهار خواهد کرد و این امر در نهایت باعث مرگ آنها می‌شود.
مترونیدازول برای چی خوبه؟
درمان عفونت‌های انگلی دستگاه گوارش از جمله عفونت‌های ژیاردیا در روده کوچک و انواع آمیبیازیس (روده‌ای و خارج روده‌ای)
درمان آبسه ناشی از باکتری‌های بی هوازی
درمان عفونت‌های حاد دندانپزشکی
عفونت هلیکوباکتر پیلوری در معده
پریتونیت
عفونت‌های زخم
عفونت مفصلی
بیماری التهابی لگن
قرص مترونیدازول ۵۰۰ چه کاربردی دارد؟
قرص مترونیدازول ۵۰۰ اغلب برای عفونت‌های شدیدتر یا زمانی که به دز بالاتر دارو نیاز است، تجویز می‌شود و رعایت دز تجویز شده و تکمیل دوره کامل درمان برای اطمینان از اثربخشی دارو بسیار مهم است، قرص مترونیدازول ۵۰۰ را نباید بدون تجویز پزشک مصرف کنید، زیرا استفاده نادرست یا سوءاستفاده از دارو می‌تواند منجر به مقاومت آنتی‌بیوتیکی یا سایر عوارض جانبی شود و توصیه می‌شود برای عفونت‌های کمتر از قرص مترونیدازول ۲۵۰ استفاده کنید.
عوارض قرص مترونیدازول
داروی مترونیدازول می‌تواند در کنار اثرات درمانی خود، عوارضی را نیز به همراه داشته باشد که بعضی از آنها خفیف و بعضی دیگر جدی است و آگاهی از این عوارض می‌تواند به پیشگیری از بروز مشکلات جدی کمک کند.
مهم‌ترین عوارض جانبی مترونیدازول شامل موارد زیر است:
- تهوع و استفراغ مکرر
- طعم فلزی و ناخوشایند در دهان
- سردرد و سرگیجه
- خشکی و تلخی دهان
- دل‌درد و اختلالات گوارشی (مانند اسهال یا یبوست)
- تشنج و علائم عصبی (مانند سوزن‌سوزن شدن دست و پا)
- تغییر رنگ ادرار به قهوه‌ای یا قرمز
- واکنش‌های آلرژیک (خارش، تورم صورت، تنگی نفس)
- علائم مشکلات کبدی (مانند زردی پوست و چشم‌ها)
- التهاب اعصاب محیطی
مترونیدازول با چه داروهایی تداخل دارد؟
قرص مترونیدازول می‌تواند با چندین دارو تداخل داشته باشد، از جمله:
- رقیق کننده‌های خون (مانند وارفارین، warfarin): مترونیدازول می‌تواند خطر خونریزی را در صورت مصرف با داروهای رقیق‌کننده خون افزایش دهد.
- دی سولفیرام (Disulfiram): ترکیب مترونیدازول با دی سولفیرام واکنش‌های شدیدی مانند تهوع، استفراغ، سردرد و گرگرفتگی ایجاد می‌کند.
- لیتیوم (Lithium): مترونیدازول ممکن است سطح لیتیوم را در خون افزایش دهد و منجر به مسمومیت شود.
- فنی توئین یا فنوباربیتال (Phenytoin or phenobarbital): مترونیدازول می‌تواند سطح این داروها را در خون افزایش دهد و به طور بالقوه منجر به عوارض جانبی شود.
- سایمتیدین (Cimetidine): ممکن است سطح مترونیدازول را در خون افزایش دهد و به طور بالقوه منجر به افزایش خطر عوارض جانبی شود.
چه کسانی نباید مترونیدازول بخورند؟
- افرادی که به مترونیدازول یا هر یک از اجزای آن حساسیت یا آلرژی دارند.
- کسانی که سابقه اختلالات خونی یا اختلالات عصبی یا نوروپاتی محیطی دارند.
- مادرانی که در سه ماهه اول بارداری هستند (اگرچه ممکن است در مراحل بعدی در صورت لزوم تحت نظارت پزشک استفاده شود).
- بانوانی که در حال شیردهی هستند، زیرا مترونیدازول وارد شیر مادر می‌شود و ممکن است به کودک آسیب برساند.
نظر شما