احسان کاظمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اهمیت تربیت فرزند اظهار کرد: پدر و مادری که آگاه به فنون تربیت و هوشیار به ویژگی‌ها و نیازهای کودک خود باشند، فرزندی ارزشمند و مفید تربیت می‌کنند، اما والدین ناآگاه به اصول و فنون تربیت و بی‌توجه به ویژگی‌های فرزند ممکن است از باهوش‌ترین کودک نیز انسانی ناسالم و آسیب‌رسان به خود و دیگران بسازند.
وی با بیان اینکه مهم‌ترین وظیفه والدین در قبال فرزند خود تربیت کردن او است، افزود: تربیت فرزندان باید مبتنی بر قاعده و قوانین علمی و روانشناختی باشد و سلیقه‌های شخصی نباید در آن اعمال شود، همچنین دانستن روش‌ها و مهارت‌های تربیت فرزند موضوعی است که هر دو والد باید به آن توجه داشته باشند.
عضو سازمان روانشناسی کشور تصریح کرد: یادگیری مفاهیم و مهارت‌ها در کودک مستلزم گذشت زمان است و کودکان به تدریج بر مهارت‌ها تسلط می‌یابند یا مفهومی را درک می‌کنند، در واقع تغییر هرگونه رفتار در کودک به صورت تدریجی صورت می‌گیرد، چراکه یادگیری هر مفهوم و مهارتی علاوه بر اینکه به پیش نیازهای مناسب نیاز دارد، باید کارکردهای ذهنی، جسمی، عاطفی و روانی کودک نیز به رشد لازم رسیده باشد تا او قادر به فراگیری موضوع شود.
کاظمی با اشاره به اینکه والدین نباید توقع داشته باشند فرزند آنها بسیار سریع رفتاری که مد نظر آنها است را فرا بگیرد، ادامه داد: شکل‌گیری یک رفتار در فرزند، نیازمند برنامه‌ریزی، صبر، حوصله و به‌کارگیری روش‌های مختلف است و انسان کامل انسانی است که در ابعاد گوناگون عقلانی، اجتماعی، عاطفی، جسمانی و معنوی، تربیت شده باشد.
وی گفت: والدین باید برنامه تربیتی فرزند خود را به گونه‌ای تنظیم کنند که کودک در تمام زمینه‌ها به رشد کافی دست پیدا کند و هیچ بُعدی نباید فدای بُعد دیگری شود، برای بسیاری از والدین رشد ذهنی و افزایش هوش عقلانی کودک از هر موضوع دیگری مهم‌تر است و این در صورتی است که باید توجه داشت هیچیک از ابعاد وجودی انسان نمی‌تواند بدون رشد جنبه‌های دیگر، تأثیری مثبت بر زندگی فرد داشته باشد.
عضو سازمان روانشناسی کشور اضافه کرد: تفاوت‌های فردی انسان‌ها در زمینه‌های مختلف از نظر استعداد، هوش، سرشت و ویژگی‌های شخصیتی، از مسائل اساسی در تربیت فرزند به شمار می‌رود و با توجه به این تفاوت‌ها، هنگامی که ظرفیت‌ها، استعدادها و قابلیت‌های افراد متفاوت است، نمی‌توان نسخه واحدی برای تمام افراد صادر کرد و از همه انتظار یکسان و مشابهی داشت، از همین رو والدین باید بر اساس ظرفیت و استعداد فرزند خود از او انتظار داشته باشد.
نظر شما