به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بی‌خانمانی در سال ۲۰۲۴، همچنان به‌عنوان یک مشکل فراگیر در سراسر جهان مطرح است و میلیون‌ها نفر را در شهرها و کشورهای مختلف تحت تأثیر قرار می‌دهد. بر اساس برآوردها، حدود ۱۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان بی‌خانمان هستند و یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر دیگر در سکونتگاه‌های نامناسب زندگی می‌کنند. شکل و گستره بی‌خانمانی به‌میزان قابل‌توجهی بر اساس منطقه متفاوت است و تحت تأثیر عوامل اقتصادی، شهرنشینی و سیاست‌های اجتماعی قرار دارد.
بی‌خانمانی مسئله‌ای جدی است که افراد را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌دست آوردن تصویری دقیق از شیوع بی‌خانمانی بسیار چالش‌برانگیز است، زیرا تعریف بی‌خانمانی از کشور به کشوری دیگر متفاوت است. علاوه بر این، داده‌های سرشماری به‌طور معمول با در نظر گرفتن خانوارها گردآوری می‌شوند. اگرچه این داده‌ها افرادی را که تحت پوشش کمک‌های دولتی و در مراکز اسکان هستند، در نظر می‌گیرند، اما «بی‌خانمان‌های پنهان» را در نظر نمی‌گیرند؛ افرادی که در سکونتگاه‌های نامناسب، از جمله ساختارهای غیرمسکونی، زاغه‌ها و اقامت موقت در منزل دوستان و آشنایان زندگی می‌کنند.
بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان بی‌خانمان بوده‌اند که این رقم حدود ۲ درصد جمعیت جهان را در بر می‌گیرد، همچنین بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، تا سال ۲۰۲۲ حدود ۱.۶ میلیارد نفر در سراسر جهان از مسکن مناسب برخوردار نبوده‌اند که این رقم بیش از ۲۰ درصد جمعیت جهان را شامل می‌شود.
عوامل مؤثر بر بی‌خانمانی
عوامل مختلفی از جمله هزینه‌های زندگی، کمبود مسکن مقرون‌به‌صرفه، ناپایداری، سیاست‌های اجتماعی ناکارآمد و درگیری‌های سیاسی بر بی‌خانمانی تأثیر دارد که در مناطق مختلف به‌طور قابل‌توجهی متفاوت است.
عوامل اقتصادی: رکود اقتصادی، هزینه‌های زندگی بالا و کمبود مسکن مقرون‌به‌صرفه، به افزایش نرخ بی‌خانمانی در مناطق شهری منجر می‌شود. در دوران رکود اقتصادی، بسیاری از افراد توان پرداخت اجاره و خرید مسکن را از دست می‌دهند، همچنین افزایش هزینه‌های مربوط به خدمات عمومی، غذا و درمان، فشار مالی زیادی را بر خانواده‌ها وارد می‌کند، در چنین شرایطی، دسترسی به مسکن مناسب و ارزان‌قیمت برای آن‌ها بسیار دشوار می‌شود و افراد زیادی را به سمت بی‌خانمانی سوق می‌دهد. این عوامل اقتصادی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم در افزایش جمعیت بی‌خانمان در شهرهای بزرگ نقش دارند.
شهرنشینی: شهرنشینی سریع در کشورهای در حال توسعه به ایجاد شهرهای شلوغ منجر شده است. این شهرها اغلب با کمبود مسکن مناسب و زیرساخت‌های ضعیف روبه‌رو هستند. بسیاری از مردم ناچار به زندگی در زاغه‌ها و سکونتگاه‌های غیررسمی بدون دسترسی به خدمات اولیه شده‌اند و این مسئله به افزایش بی‌خانمانی در این مناطق دامن زده است.
سیاست‌های اجتماعی: شبکه‌های حمایتی ناکافی و مشارکت نکردن دولت در این زمینه، بی‌خانمانی را تشدید می‌کند. به‌عنوان مثال، دولت بریتانیا به‌دلیل مدیریت نامناسب بحران مسکن در شرایط افزایش هزینه‌های زندگی، مورد انتقاد قرار گرفته است. این موضوع نشان می‌دهد که سیاست‌های اجتماعی ضعیف می‌تواند به گسترش فقر و بی‌خانمانی در جامعه منجر شود.
تعارض و جابه‌جایی: ناپایداری سیاسی و درگیری‌های نظامی در مناطق مختلف جهان، موجب آواره شدن میلیون‌ها نفر شده است. بسیاری از این آوارگان در اردوگاه‌های پناهندگی و شرایط دشوار زندگی می‌کنند. این موضوع بر افزایش بی‌خانمانی در سطح جهانی تأثیر گذاشته و نیاز به اقدامات حمایتی و امدادی فوری را افزایش داده است.
روندهای منطقه‌ای بی‌خانمانی در سراسر جهان
بی‌خانمانی افراد را صرف‌نظر از جنسیت، سن و پیشینه‌ای که دارند، تحت تأثیر قرار می‌دهد. بر اساس گزارش سازمان ملل، هر سال حدود ۱۵ میلیون نفر به‌طور اجباری از خانه‌های خود بیرون می‌شوند و این آمار در دهه اخیر به‌طور نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است. روندهای بی‌خانمانی در سراسر جهان به‌طور نامتوازنی گسترش یافته است، به‌طوری که حتی کشوری توسعه‌یافته همچون ایالات متحده آمریکا نیز با این مشکل روبه‌رو است؛ برآوردها نشان می‌دهد که به ازای هر ۵۸۸ نفر آمریکایی یک نفر بی‌خانمان است.
همه‌گیری کووید ۱۹ شیوع بی‌خانمانی را به میزان نگران‌کننده‌ای افزایش داد، به‌طوری که در سال ۲۰۲۳، بیش از ۶۵۳ هزار نفر در ایالات متحده با این مشکل روبه‌رو شدند. بر اساس گزارش سالانه ارزیابی بی‌خانمانی سال ۲۰۲۳ که توسط وزارت مسکن و توسعه شهری ایالات متحده منتشر شد، تعداد بی‌خانمان‌ها از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ حدود ۱۲ درصد افزایش یافته و حدود ۷۰ هزار و ۶۵۰ نفر به آن افزوده شده است که نشان‌دهنده روند روبه‌رشد و نگران‌کننده‌ای است.
روندهای مشاهده‌شده در ایالات متحده نشان می‌دهد که بی‌خانمانی در خانواده‌های دارای فرزند ۱۶ درصد و در خانواده‌های تک‌نفری ۱۱ درصد افزایش یافته است، همچنین آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار ۵۰ درصد از کل خانواده‌های دارای فرزند بی‌خانمان و ۳۷ درصد از کل افراد روبه‌رو با این مشکل را تشکیل می‌دهند. آسیایی‌ها و آمریکایی‌های آسیایی‌تبار بیشترین افزایش را در بی‌خانمانی تجربه کرده‌اند، به‌طوری که بین سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ این رقم ۴۰ درصد افزایش یافته است و حدود ۳۳۱۳ نفر به آن اضافه شده‌اند.
کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی و اتحادیه اروپا نیز آمار مشابهی را ارائه می‌دهند. بر اساس داده‌های این سازمان، در سال ۲۰۲۳ حداقل دو میلیون نفر در این منطقه طبق آمار رسمی دولت‌ها، بی‌خانمان هستند. احتمال می‌رود این رقم کمتر از واقعیت باشد، زیرا چالش‌های گسترده در اندازه‌گیری مانع ارائه آمار دقیق می‌شود. در ادامه به بررسی ۱۰ شهر با بیشترین جمعیت بی‌خانمان در جهان پرداخته می‌شود.
شهرهایی با بیشترین جمعیت بی‌خانمان
برای تهیه فهرست شهرهایی با بیشترین جمعیت بی‌خانمان از جدیدترین آمار موجود درباره بی‌خانمانی از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی جهانی استفاده شده است.
استکهلم، سوئد
استکهلم، پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر سوئد، در رتبه دهم لیست شهرهای با بالاترین جمعیت بی‌خانمان در جهان قرار دارد. این شهر بزرگ‌ترین منطقه شهری در کشورهای اسکاندیناوی است و بیش از ۱.۶ میلیون نفر در محدوده شهری آن زندگی می‌کنند و تخمین زده شده است که از این جمعیت ۳۳ هزار و ۲۶۹ نفر بی‌خانمان باشند.
بوگوتا، کلمبیا
بوگوتا، پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر کلمبیا، یک شهر پرتراکم و مرتفع است. کلمبیا در سال ۲۰۱۸ حدود ۳۴ هزار و ۹۱ نفر بی‌خانمان داشته است که جدیدترین آمار موجود است و بر اساس همین آمار تعداد جمعیت بی‌خانمان بوگوتا در سال ۲۰۲۳، ۳۴ هزار و ۹۱ نفر تخمین زده شده است.
تورنتو، کانادا
تورنتو، پایتخت استان انتاریوی کانادا، در رتبه هشتم فهرست شهرهای با بالاترین جمعیت بی‌خانمان در جهان قرار دارد و تعداد تخمینی افراد بی‌خانمان در این شهر ۴۰ هزار و ۷۱۳ نفر است.
براتیسلاوا، اسلواکی
بیش از ۷۱ هزار نفر در جمهوری اسلواکی در سال ۲۰۲۳ بی‌خانمان بوده‌اند که نشان‌دهنده جدیت مشکل در این کشور است. پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر این کشور، براتیسلاوا، در رتبه هفتم فهرست شهرهای با بیشترین تعداد بی‌خانمان قرار گرفته است.
رم، ایتالیا
رم، پایتخت و یکی از شهرهای تاریخی و مهم ایتالیا، به‌دلیل داشتن بناهای تاریخی و معماری شگفت‌انگیز، یکی از مقاصد گردشگری مهم در جهان است، اما در کنار این ویژگی‌های جذاب، با چالش بی‌خانمانی گسترده نیز روبه‌رو است و در رتبه ششم فهرست شهرهایی با بالاترین جمعیت بی‌خانمان در جهان قرار گرفته است. بر اساس تخمین‌ها، جمعیت بی‌خانمان این شهر حدود ۹۶ هزار و ۱۹۷ نفر است.
اوکلند، نیوزلند
اوکلند، پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر نیوزلند، بیش از ۳۲ درصد از جمعیت این کشور را در خود جای داده است و از این میان ۱۰۲ هزار و ۱۲۳ نفر بی‌خانمان تخمین زده شده است و به این ترتیب اوکلند در رتبه پنجم قرار دارد.
پراگ، جمهوری چک
پراگ پرجمعیت‌ترین شهر و پایتخت جمهوری چک است و جایگاه چهارم را در فهرست شهرهای با بیشترین جمعیت بی‌خانمان دارد. جمهوری چک در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۰۴ هزار و ۸۱۸ نفر بی‌خانمان داشته است.
سیدنی، استرالیا
رتبه سوم به سیدنی، پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر استرالیا تعلق دارد. این شهر همچنین پایتخت ایالت نیوساوت ولز است و در سال ۲۰۱۹ جمعیتی بیش از پنج میلیون نفر داشته است. تعداد افراد بی‌خانمان این شهر ۱۲۲ هزار و ۴۹۴ نفر تخمین زده می‌شود.
برلین، آلمان
برلین، پایتخت و بزرگ‌ترین شهر آلمان از نظر جمعیت و مساحت است و در سال ۲۰۱۹ حدود ۳.۶۴۵ میلیون نفر جمعیت داشته است. قدمت تاریخی برلین به قرن سیزدهم بازمی‌گردد و آثار گذشته پرتلاطم این شهر در چشم‌انداز آن دیده می‌شود. تخمین زده می‌شود که در ۲۰۲۳ حدود ۲۶۲ هزار و ۶۰۰ نفر بی‌خانمان در برلین زندگی کرده‌اند و این آمار برلین را در رتبه دوم فهرست شهرهایی با بیشترین تعداد بی‌خانمان قرار داده است.
پاریس، فرانسه
پاریس، پایتخت فرانسه در رتبه نخست لیست قرار دارد. این شهر بی‌شک یکی از درخشان‌ترین شهرهای جهان است، اما مسکن گران و شکاف عمیق بین درآمد و توان مالی پرداخت، خیابان‌های آن را مملو از افراد بی‌خانمان کرده است. پاریس بزرگ‌ترین شهر فرانسه است و بیش از دو میلیون نفر جمعیت دارد که بر اساس تخمین‌ها، از این میان ۳۳۳ هزار نفر بی‌خانمان هستند.
نظر شما