به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سورینام یکی از کوچک‌ترین کشورهای آمریکای جنوبی است که از نظر قومی یکی از متنوع‌ترین کشورها به‌شمار می‌رود، طبیعت بکر دارد، مملو از محیط‌های طبیعی است و تنها کشور کربن‌منفی سیاره زمین محسوب می‌شود. این کشور هر سال در بیست‌وپنجم نوامبر روز استقلال خود را جشن می‌گیرد که مناسبتی برای ادای احترام به این کشور کوچک و روزی برای بزرگداشت بهبودی و پیشرفت خارق‌العاده یک ملت است، بااین‌حال مسیری که سورینام برای رسیدن به این استقلال پیموده، مسیر همواری نبوده است.
تاریخچه استقلال سورینام
کاشفان اسپانیایی، فرانسوی و انگلیسی برای نخستین‌بار در قرن شانزدهم به سورینام وارد شدند. صد سال بعد، زمین‌های حاصل‌خیز و رودخانه‌های آن به محل مستعمراتی تبدیل شد که توسط مهاجران هلندی و انگلیسی تأسیس شده بود. در طول جنگ دوم انگلیس و هلند در سال ۱۶۶۷ دو کشور با اختلافات ارضی روبه‌رو شدند و طی یک معاهده صلح سورینام به هلندی‌ها سپرده شد. در سال ۱۶۸۳، آمستردام انجمن سورینام را برای حکومت و دفاع از قلمرو خود تأسیس کرد. مزارع پرسود قهوه، نیشکر، کاکائو و پنبه سورینام با فعالیت سخت بردگان آفریقایی هدایت می‌شد که تحت رفتارهای خشن و وحشیانه صاحبان مزارع قرار داشتند.
هلند در سال ۱۸۶۳ به‌طور رسمی برده‌داری را در سورینام لغو کرد، با این حال هنوز تا آزادی واقعی فاصله زیادی وجود داشت. صاحبان مزارع از یک دوره انتقال ده‌ساله بهره‌برداری کردند تا با حداقل دستمزد، تا حد امکان بیشترین کار را از کارگران خود بکشند. این دوره در سال ۱۸۷۳ به پایان رسید. در این زمان هلند دوباره کنترل امور خارجی و دفاعی سورینام را به دست گرفت، اما دولت محلی این کشور برنامه‌های دیگری داشت و اعضای کرئول حزب ملی سورینام (N.P.S.) مذاکراتی را برای استقلال کامل آغاز کردند. تلاش آن‌ها بی‌نتیجه نبود و در بیست‌وپنجم نوامبر ۱۹۷۵ سورینام آزاد شد.
دانستنی‌های جالب درباره سورینام
نخستین فرد اروپایی که وارد سورینام شد، کریستف کلمب در سال ۱۴۹۸ بود. در سال ۱۵۹۳ کاشفان اسپانیایی به این‌سرزمین قدم گذاشتند و آن را سورینام نامیدند که این نام از مردمان بومی ساکن در این سرزمین الهام گرفته شد.
سورینام دارای خط ساحلی در امتداد اقیانوس اطلس است.
سورینام زمانی به گویان هلند معروف بود. در سال ۱۹۵۴ به آن خودمختاری کامل داده شد و در سال ۱۹۷۵ این کشور به‌طور کامل از حاکمیت هلند مستقل شد.
طرح پرچم سورینام در سال ۱۹۷۵ به تصویب رسید. در مرکز این پرچم یک ستاره زرد وجود دارد که نمادی از وحدت کشور، آینده طلایی آن و روحیه فداکاری لازم برای رسیدن به هدف آزادی در آن است. رنگ سبز در راه‌راه پشت این ستاره نشان‌دهنده جنگل‌ها و زمین‌های کشاورزی کشور، رنگ سفید بیانگر عدالت و آزادی و قرمز مظهر روح مترقی این کشور جوان است.
اقتصاد سورینام بر اساس شاخص آزادی اقتصادی ۲۰۲۴ بنیاد هریتیج، به‌عنوان سرکوب شده طبقه‌بندی می‌شود و تورم بالا و بی‌ثباتی ارز همچنان چالش‌های اصلی اقتصادی آن هستند.
حدود چهارپنجم (۸۰ درصد) سورینام را جنگل‌های بارانی استوایی تشکیل می‌دهد.
طلا عمده‌ترین صادرات سورینام است و با ۲.۹۴ میلیارد دلار، ۶۹.۱ درصد از کل صادرات کشور در سال ۲۰۲۲ را تشکیل می‌دهد.
بوکسیت یکی دیگر از منابع مهم در سورینام است که در ساخت فلز آلومینیوم استفاده می‌شود.
سورینام دارای سه سایت میراث جهانی یونسکو است: سایت باستان‌شناسی جودنساوان، ذخیره‌گاه طبیعی مرکزی سورینام و شهر تاریخی داخلی پاراماریبو.
ذخیره‌گاه طبیعی مرکزی سورینام، با ۱۶ هزار کیلومترمربع، حدود ۱۱ درصد از مساحت سورینام را پوشش می‌دهد و بیش از پنج هزار گونه گیاهی و ۴۰۰ گونه پرنده را در خود جای داده است.
زیست‌شناسان در سال ۲۰۱۳ طی سفری به سورینام ۶۰ گونه جدید جانوری از جمله شش قورباغه، یک مار و ۱۱ ماهی را کشف کردند.
دزدان دریایی همچنان معضلی برای سورینام هستند.
واحد پول رسمی سورینام دلار سورینام (SRD) است و قبل از سال ۲۰۰۴ از گیلدر سورینام استفاده می‌کردند.
سورینام تنها کشور آمریکای جنوبی با زبان رسمی هلندی است. این امر زبان هلندی را به دهمین زبان رایج در این قاره تبدیل می‌کند.
کل جمعیت سورینام می‌توانند به زبان سرانان صحبت کنند که یک زبان کریول است، یعنی زبانی که از ترکیبی از زبان‌ها تکامل پیدا کرده است.
نظر شما