محمد انصاری‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به تأثیر محیط زندگی افراد و وضعیت هوا بر بیماری‌ها و خلق و خوی افراد اظهار کرد: آسایش زیستی، عبارتی مرتبط با اقلیم و جغرافیای پزشکی امروزی است که به دو عامل مهم در سلامتی انسان شامل دما و رطوبت هوا می‌پردازد، در واقع دما و رطوبت هوا باید به گونه‌ای باشد که فعالیت‌های فیزیولوژیکی بدن و واکنش‌های آن در حالت بهینه باشد.
وی با بیان اینکه فعالیت‌ها نباید به قدری شدید باشد که بدن گرم و تعریق ایجاد شود و نباید به قدری باشد که افراد احساس سردی داشته باشند، افزود: هنگامی که فعالیت‌های بدن در حالت بهینه باشد، ضربان قلب و فشار خون نیز در حالت بهینه قرار خواهد داشت و سایر اعضای بدن نیز در سلامت بیشتری به سر می‌برند.
متخصص طب سنتی تصریح کرد: در طب سنتی به این حالت بهینه، دما یا رطوبت متعادل گفته می‌شود؛ بیشتر افراد وضعیت هوا در بهار و اوایل تابستان را بهتر می‌دانند، چراکه دما و رطوبت مدت زمان مذکور، بیشتر با وضعیت بدن آنها سازگار است.
انصاری‌پور ادامه داد: علاوه بر وضعیت دما و رطوبت محیط، ارتباط مناطق مسکونی با درختان، جنگل‌ها و شالیزارها، ارتباط با کوه، دریا و رودخانه نیز از جمله دیگر موارد تأثیرگذار بر سلامت افراد به شمار می‌رود و حتی جهت ورش بادها و نسیم‌ها بر بدن افزار تأثیرگذار است.
وی گفت: وضعیت منطقه زندگی افراد، علاوه بر اینکه بر وضعیت جسمانی آنها تأثیرگذار است، می‌تواند خلق و خوی افراد را نیز دست‌خوش تغییر کند و به عنوان مثال، در هوای گرم تابستان، رفتارهای خشونت‌آمیز، تصادفات و سایر مشکلات بیشتر دیده و این مشکلات و رفتارها در هوای بهاری کمتر می‌شود.
متخصص طب سنتی با بیان اینکه تغییرات آب و هوایی بر خلق و خو و احساس خوب بودن افراد به طور قطع تأثیرگذار است، اضافه کرد: هوا ماده‌ای است که مرتبط با بدن در تماس است و با تنفس دائمی، هوا همواره وارد بدن می‌شود، در صورتی که کیفیت هوا پایین باشد، ذرات آلاینده موجود در هوا وارد ریه‌ها می‌شود که می‌تواند باعث پژمردگی سلول‌های بدن شود.
نظر شما