به گزارش خبرگزاری ایمنا، ورزش همگانی پدیده‌ای فراگیر و حیاتی است که نقش آن در ارتقای کیفیت زندگی افراد و سلامت عمومی جوامع انکارناپذیر است. این مفهوم که با هدف درگیر کردن حداکثری مردم با فعالیت‌های بدنی تعریف می‌شود، دیگر تنها یک گزینه یا تفریح نیست، بلکه در دنیای امروز، به یک ضرورت تبدیل شده است. در عصری که کم‌تحرکی، تغذیه نامناسب و فشارهای روانی به دغدغه‌های اصلی زندگی انسان‌ها تبدیل شده‌اند، ورزش همگانی به عنوان راهکاری ساده و مؤثر برای مقابله با این چالش‌ها مطرح است.
ورزش همگانی تنها به معنای دویدن در پارک یا شرکت در یک برنامه صبحگاهی نیست. این فعالیت، مجموعه‌ای از تلاش‌ها برای تقویت فرهنگ سلامت است؛ فرهنگی که جسم، ذهن و جامعه را هم‌زمان بهبود می‌بخشد. از دوچرخه‌سواری گرفته تا شرکت در ورزش‌های دسته‌جمعی محله‌ای، ورزش همگانی بستری برای پیوند افراد با یکدیگر فراهم می‌کند و حس مشارکت اجتماعی را تقویت می‌کند.
فواید جسمانی ورزش همگانی بی‌شمار است؛ از کمک به کنترل وزن و تقویت سیستم قلبی عروقی گرفته تا کاهش خطر ابتلاء به بیماری‌های مزمنی همچون دیابت و فشار خون. اما این تنها بخشی از ماجراست. تأثیرات مثبت روان‌شناختی ورزش‌های گروهی و فردی، شامل کاهش اضطراب، بهبود خلق‌وخو و تقویت اعتماد به نفس، از جمله دستاوردهای غیرقابل انکار ورزش همگانی هستند، علاوه بر این حضور در فعالیت‌های ورزشی جمعی فرصتی برای تعاملات اجتماعی، دوستی‌های جدید و تقویت انسجام در جامعه را فراهم می‌کند.
نقش ورزش همگانی در ایجاد همبستگی اجتماعی نیز غیرقابل چشم‌پوشی است. در جامعه‌ای که شکاف‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی می‌تواند افراد را از یکدیگر دور کند، ورزش همگانی می‌تواند به عنوان یک زبان مشترک، پلی برای برقراری ارتباط میان افراد با پیشینه‌های مختلف باشد. در یک مسابقه محلی فوتبال یا پیاده‌روی خانوادگی، جایگاه اجتماعی، سن، جنسیت یا قومیت معنای خود را از دست می‌دهد و همه برای هدفی مشترک، یعنی سلامتی و نشاط، کنار هم قرار می‌گیرند.
با این حال، ترویج ورزش همگانی با چالش‌هایی نیز روبه‌رو است. کمبود زیرساخت‌های مناسب، مشغله‌های روزمره و نبود آگاهی کافی درباره اهمیت فعالیت‌های بدنی از جمله موانعی است که باید برطرف شود. نقش دولت، نهادهای مدنی و رسانه‌ها در این مسیر بسیار پررنگ است. از ایجاد فضاهای ورزشی شهری و کمپین‌های آگاهی‌بخش گرفته تا استفاده از مدارس و دانشگاه‌ها برای تشویق نسل جوان به فعالیت‌های بدنی، می‌تواند سهم بزرگی در نهادینه کردن فرهنگ ورزش همگانی داشته باشد.
ورزش همگانی سرمایه‌ای برای حال و آینده است؛ سرمایه‌ای که سلامت فردی، نشاط اجتماعی و انسجام ملی را در کنار هم فراهم می‌کند. هرچند موانعی در این مسیر وجود دارد، اما با مشارکت آگاهانه همه افراد و حمایت سازمان‌ها، می‌توان فرهنگ ورزش همگانی را تقویت کرد و جامعه‌ای سالم‌تر و شاداب‌تر ساخت. امروز، ورزش همگانی دیگر یک انتخاب نیست، بلکه گامی ضروری برای داشتن زندگی بهتر است.
در همین خصوص علی حلاجیان، کارشناس ورزش همگانی در سلسله گفت‌وگوهایی به تبیین ابعاد سلامتی و نقش ورزش همگانی در تندرستی جامعه می‌پردازد.
ابعاد سلامتی ۵ شاخه اصلی است
علی حلاجیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درباره سلامتی و ابعاد آن اظهار کرد: در زمینه سلامتی پنج شاخه اصلی و حائز اهمیت روحی، عاطفی، شناختی، جسمی و شغلی وجود دارد که به هر کدام زمان ویژه‌ای را اختصاص داده‌ایم تا به هدف نهایی خود دست پیدا کنیم. آنچه در انسان احساسات عاطفی و موضوعات مرتبط با رفتار وی را آشکار می‌کند، جنبه روحی است.
وی افزود: بدن انسان همچون قفس است و هنگامی که روح از جسم او خارج می‌شود، این پیکر به موجودی بی‌جان تبدیل می‌شود و این موضوع اهمیت روح انسان را نمایان می‌کند؛ خداوند در آیات الهی می‌فرماید: ما انسان را از گل و لای آفریدیم.
کارشناس ورزش همگانی ادامه داد: شیطان به اشرف مخلوقات تعظیم نکرد و خطاب به خداوند گفت: من به آنچه که تو آفریدی و از روح خودت در آن دمیدی تعظیم نمی‌کنم، من نمی‌توانم کاری با بندگان مؤمن تو داشته باشم و کار من با جهل و غرور است. خداوند انسان را احسن‌الخالقین آفرید، اما اگر تفکرات انسان اشتباه باشد به اسفل السافلین می‌رسد، بنابراین ارزش و اهمیت روح انسان به خداوند بازمی‌گردد و ما یک جنبه کوچک از روح خداوند هستیم و همین موضوع می‌تواند تعیین‌کننده رفتار انسان باشد.
در زمینه روحی جمله «بدن سالم در عقل سالم» مطرح می‌شود
وی در خصوص اهمیت جنبه روحی انسان خاطرنشان کرد: ضرب المثل معروف در این زمینه می‌گوید: عقل سالم در بدن سالم، اما من جمله بدن سالم در عقل سالم را جایگزین می‌کنم؛ چه بسا ورزشکارانی که بهترین فنون ورزشی را اجرا می‌کردند، اما به دلیل طرز تفکر نامناسب و چالش‌های متعدد روحی موفق به حفظ سلامتی جسمانی و کیفیت زندگی خود نشدند؛ به همین دلیل به جنبه روحی توجه می‌کنیم، زیرا ارزش آن از دیگر شاخه‌ها بیشتر است.
عبادت و پرستش خالصانه خداوند اولین نکته برای سلامت روحی است
حلاجیان تصریح کرد: اولین نکته برای سلامت روحی افراد عبادت و پرستش خالصانه خداوند است. برای رسیدن به این منظور بهتر است انسان در نیمه شب که بهترین حالت را دارد در یک خلوت عاشقانه تزکیه نفس، عبادت و پرستش خالصانه انجام دهد. راهکار دیگر برای مراقبت از سلامت روحی توانمند شدن برای سازگاری با شرایط محیطی است.
وی بیان کرد: سازش‌هایی که انسان در مقابل اتفاقات زندگی نشان می‌دهد موجب افزایش صبر می‌شود، همانطور که امام حسین (ع) می‌فرمایند: صبر و شکیبایی زینت انسان است و زمانی که از حضرت زینب (س) سوال شد که در واقعه کربلا چه دیدی؟ ایشان فرمودند: «جز زیبایی ندیدم.» نکته مهم دیگر در این زمینه قرارگرفتن در محیط‌های طبیعی همچون پارک‌ها، بوستان‌ها و معابر است. در خصوص این مورد افراد می‌توانند در نزدیک‌ترین بوستان محل زندگی خود با نیت فعالیت‌های روحی و جسمی سلامت محور حضور پیدا کنند.
کارشناس ورزش همگانی با اشاره به تأثیر امور معنوی در سلامت روحی تاکید کرد: توکل و توسل به خدا مهم‌ترین عاملی است که انسان را همواره در بهترین حالت روحی قرار می‌دهد همانطور که مولانا می‌فرماید «هرلحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر، آرام‌تر از آهو بیدارتر از شیرم»، بنابراین انسان‌ها هنگام روبه‌رو شدن با اتفاقات با سازگاری، صبر و توکل آن مشکل را حل می‌کنند و اینگونه با تمرین و استمرار به سلامت روحی دست پیدا کنند.
نظر شما