علیرضا بیات در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: امواج گرانشی که نخستین بار توسط آلبرت انیشتین در نظریه نسبیت عام پیش‌بینی شدند، به وسیله ادغام سیاه‌چاله‌ها و دیگر پدیده‌های کیهانی تولید می‌شوند.
وی افزود: پروژه‌های لایگو و ویرگو به‌عنوان دو رصدخانه اصلی، وظیفه شناسایی و تحلیل این امواج را بر عهده دارند. این دو پروژه از تداخل‌سنج‌های لیزری استفاده می‌کنند که با دقت بسیار بالا، تغییرات کوچک در فضازمان را اندازه‌گیری می‌کنند.
کارشناس نجوم ادامه داد: وقتی دو سیاه‌چاله به هم برخورد می‌کنند، امواج گرانشی تولید می‌شوند که می‌توانند به زمین برسند و با استفاده از این تداخل‌سنج‌ها شناسایی شوند.
بیات اضافه کرد: لایگو متشکل از دو تداخل‌سنج است که در فاصله‌های مشخصی از یکدیگر در ایالات متحده قرار دارند و به طور همزمان اطلاعات را جمع‌آوری می‌کنند. این اطلاعات شامل اندازه‌گیری جرم و ابعاد سیاه‌چاله‌ها و زمان رسیدن امواج به زمین است که می‌تواند به ما در درک بهتر پدیده‌های کیهانی کمک کند.
وی گفت: شناسایی امواج گرانشی نیازمند ابزارهای خاصی است که در پروژه‌های علمی به کار می‌روند. لایگو و ویرگو به‌عنوان مراکز اصلی، به تجزیه و تحلیل این امواج پرداخته و نتایج تحقیقات خود را منتشر می‌کنند، همچنین بحث درباره ارتباط بین سیاه‌چاله‌ها و فیزیک کوانتوم بسیار جالب است. تئوری‌هایی وجود دارد که پیشنهاد می‌دهند سیاه‌چاله‌ها می‌توانند از طریق کرم‌چاله‌ها به هم متصل شوند و در این حالت اطلاعات کوانتومی می‌تواند بین آن‌ها منتقل شود.
کارشناس نجوم ادامه داد: این ارتباط به بررسی تغییرات اطلاعات کوانتومی در سطح کیهانی کمک می‌کند و امکان تبادل اطلاعات بین سیاه‌چاله‌ها را فراهم می‌آورد. از این طریق می‌توانیم درباره زمان و چگونگی وقوع رویدادهای کیهانی اطلاعات بیشتری کسب کنیم. در حقیقت، امواج گرانشی می‌توانند به‌عنوان یک نوع دستگاه ثبت برای حوادثی که در کیهان اتفاق می‌افتند از جمله پیدایش سیاه‌چاله‌ها و دیگر پدیده‌های عظیم کیهانی عمل کنند.
بیات اضافه کرد: در نهایت، امواج گرانشی نه تنها در درک ما از ساختار و تکامل کیهان تأثیر دارند، بلکه به ما این امکان را می‌دهند که به رازهای عمیق‌تری از دنیای فیزیک کوانتوم و ساختار جهان پی ببریم.
نظر شما