میثم اکبرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به برگزاری نشست هم‌اندیشی عملیاتی کردن استراتژی قیمت گذاری پویا به‌صورت مستقل و مشترک در گونه‌های حمل‌ونقل عمومی شهر اصفهان (اتوبوس و مترو) که در مرکز پژوهش‌های شورای اسلامی شهر اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: بعضی مسائل در همان مراحل ابتدایی و زمانی که به صورت ایده مطرح می‌شود، با شهود و تجربیاتی که کارشناسان، سیاست‌گذاران و دست‌اندرکاران دارند، تکلیفشان مشخص می‌شود، بنابراین نیازی به محاسبات دقیق و عددی نیست، اما اگر موضوع به مرحله اجرا نزدیک شود، محاسبات کمی می‌تواند به‌عنوان مکمل برای تحلیل‌های کیفی و تجربیات دست‌اندرکاران مفید باشد.
وی با اشاره به موضوع قیمت‌گذاری شناور افزود: در این مورد، شاید بزرگترین مانع این است که مسافران باید هنگام پیاده‌شدن کارت بزنند، این موضوع می‌تواند زمان توقف در ایستگاه‌ها را افزایش داده است و موجب ایجاد تأخیر در طول مسیر شود، البته ممکن است با عادت کردن مردم به این سیستم و افزایش سرعت عمل، این مشکل کمتر شود، اما بررسی محاسباتی نیاز است.
پژوهشگر حوزه حمل‌ونقل با تاکید بر مزایای عدالت‌محوری در قیمت‌گذاری گفت: این مدل قیمت‌گذاری از لحاظ عدالت، منصفانه‌تر به نظر می‌رسد؛ اگر بخواهیم سوبسیدها را کاهش دهیم، این سوال پیش می‌آید که چگونه می‌توانیم عدالت عمودی را رعایت کنیم.
اکبرزاده اضافه کرد: قیمت‌گذاری بر اساس خدمات دریافتی مسافر، از جمله مسافت طی شده یا زمانی که در وسیله نقلیه سپری شده است، می‌تواند به عدالت نزدیک‌تر باشد؛ البته باید میزان اثر آن را سنجید.
وی ادامه داد: این مدل قیمت‌گذاری ممکن است رقابت‌پذیری حمل‌ونقل عمومی را بویژه در سفرهای کوتاه‌برد افزایش دهد؛ اگر فرمولاسیون کرایه به درستی انجام شود، احتمال دارد استفاده از حمل‌ونقل عمومی در سفرهای کوتاه بیشتر شود.
پژوهشگر حوزه حمل‌ونقل و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی گفت: اگر آینده‌ای را تصور کنیم که نقش حمل‌ونقل عمومی جدی‌تر از وضعیت کنونی شود و ناوگان بهتری در اختیار داشته باشیم، اهمیت قیمت‌گذاری شناور بیشتر می‌شود؛ این موضوع از دیدگاه شهروندان و همچنین از نظر درآمدی برای سیستم حمل‌ونقل عمومی اهمیت خواهد داشت، حتی اگر بدانیم که حمل‌ونقل عمومی اغلب سیستم سودآوری نیست و نیاز به یارانه دارد، اما همان حاشیه یارانه هم برای خود رقمی می‌شود.
نظر شما