هادی کریمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به موارد مطرح شده در نشست هم‌اندیشی عملیاتی کردن استراتژی قیمت‌گذاری پویا به‌صورت مستقل و مشترک در مدهای حمل‌ونقل عمومی شهر اصفهان (اتوبوس و مترو) که در مرکز پژوهش‌های شورای اسلامی شهر اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: قیمت‌گذاری پویا در سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی، در بسیاری از کشورهای پیشرفته رایج و پذیرفته شده است؛ این مدل به مردم این امکان را می‌دهد که نوع وسیله، زمان سفر و مقصد خود را بر اساس قیمت انتخاب کنند، بنابراین این رویکرد به ایجاد تعادل در تقاضای سفر در شبکه حمل‌ونقل عمومی کمک می‌کند.
وی افزود: در زمینه زیرساخت فنی، دو نکته مهم وجود دارد، نخست مسئله مهاجرت از «اصفهان‌کارت» به پروژه «صاایران» است که این پروژه انجام شده است، اما همچنان با مشکلاتی و نقص‌هایی روبه‌رو است که پیش از تعریف هر کار جدیدی، باید این مشکلات برطرف و مدتی بدون ایراد اجرا شود و دوم اینکه برای اجرای قیمت‌گذاری بر اساس مسافت (فاصله‌مبنا)، لازم است که مسافران در ابتدا و انتهای سفر کارت بزنند؛ این مسئله نیازمند نصب گیت‌های خروجی در ایستگاه‌ها است که در حال حاضر وجود ندارد و اجرای آن هزینه‌بر است.
مدیرعامل شرکت متروی منطقه اصفهان با اشاره به اینکه اهداف مختلفی می‌توان برای قیمت‌گذاری پویا تعریف کرد، تصریح کرد: یکی از اهداف می‌تواند تشویق مردم به استفاده از حمل‌ونقل عمومی، به‌ویژه سیستم ریلی و مترو باشد؛ افزایش درآمد سیستم حمل‌ونقل، عدالت‌محوری در تعیین قیمت‌ها، افزایش بهره‌وری شبکه، همچنین افزایش رضایت مسافران نیز از دیگر اهداف احتمالی این طرح است؛ البته بعضی از این اهداف ممکن است با یکدیگر در تضاد باشند، اما بعضی دیگر قابلیت تحقق هم‌زمان دارند.
کریمی اضافه کرد: روش‌های مختلفی برای قیمت‌گذاری پویا وجود دارد که یکی از این روش‌ها، قیمت‌گذاری بر اساس مسافت است و در آن افرادی که مسیر طولانی‌تری را طی می‌کنند، هزینه بیشتری پرداخت می‌کنند؛ روش دیگر قیمت‌گذاری بر اساس زمان است، به‌طوری که هزینه سفر در ساعات اوج بیشتر و در ساعات غیراوج کمتر خواهد بود، همچنین روش ترکیبی که مدنظر ما است، امکان ارائه تخفیف برای سفرهای خاص، نظیر سفر به مکان‌های تفریحی را فراهم می‌کند.
وی عنوان کرد: نکته قابل توجه دیگر این است که در ساعت‌های اوج، بخش زیادی از مسافران را دانش‌آموزان و کارمندان تشکیل می‌دهند که سفرهای آن‌ها از پیش برنامه‌ریزی شده است، بنابراین امکان مانور زمانی برای آن‌ها بسیار محدود است، بنابراین پیشنهاد می‌شود این طرح ابتدا به‌صورت پایلوت در یک خط اتوبوس اجرا شود تا نقاط قوت و ضعف آن شناسایی شود، سپس به‌تدریج دامنه و مقیاس طرح گسترش پیدا کند تا از مواجهه با مشکلات گسترده جلوگیری شود.
نظر شما