محمدعلی پورنیا در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: امروزه با توجه به پیشرفت علم و فضاهای نو، گردشگریهای متنوعی از جمله گردشگری ورزش، پزشکی و علمی داریم که یکی از آنها، گردشگری خوراکی یا غذا است، بر این اساس در ایران یکی از مقاصد سفر به شمال یا جنوب، خوردن غذاهای آنجاست، بنابراین موضوع غذا میتواند فرصتی برای کشور ما باشد زیرا با توجه به اقلیمها و غذاهای مختلف آن، خوراکیهای و غذاهای مختلفی دارد.
وی افزود: غذاهای مختلف، همیشه طرفداران خاص خود را داشتهاند و برخی افراد، در اصطلاح گردشگر خوراکی هستند؛ اگر در فضاهای کوچک شهری مثل تهران یا گذرهای گردشگری خوراکی ایجاد کنیم، افراد زیادی مشتاق آن خواهند بود و یک نوع تفریح نیز برای افراد به حساب میآید؛ در کنار این موارد، بهطور طبیعی طبیعی تهدیدهایی برای محیط زیست و حیوانات ایجاد میشود و باید هردو بعد را سنجید.
کارشناس شهری و گردشگری بیان کرد: رستورانهای بینالمللی، مخاطبان خاص خودش را دارد و وقتی که یک توریست به کشوری سفر میکند، گاهی دوست دارد در یک مکان ساده، غذای سادهای بخورد و گاهی تمایل دارد در یک رستوران پنج ستاره با بهترین تشریفات، غذا بخورد، نکته اینجاست که رستورانهای بینالمللی و گردشگری غذا دو بخش مجزا از هم هستند و بیشتر به موضوع برندها در رستورانهای خیلی لوکس برمیگردند.
پورنیا عنوان کرد: در کل گردشگری خوراکی به محلهایی همچون رستورانهای مطرح در هر جای دنیا نیاز دارد و با توجه به حضور مهمانهای خارجی، نیاز است که یک فضای استاندارد از بعد پذیرایی و غذاهای بینالمللی را بهدست آوریم.
وی خاطرنشان کرد: گاهی با افتادن در دام ساختن هتل و رستورانهای چند ستاره، سنت و فرهنگ ایرانی را از دست میدهیم و من احساس میکنم سنت و فرهنگ ایرانی، گوهر کمیابتری است؛ اگر بتوانیم با سنت و فرهنگ ایرانی، رستورانهای پنج ستاره بسازیم، بسیار جذابتر از ساخت رستوران پنج ستاره خارجی است؛ معرفی غذاهای سنتی، بیشتر یک نکته تبلیغاتی و برندینگ (نمایهسازی) است اما با برگزاری جشنوارهها و همایشهای بینالمللی، میتوان این کار را انجام داد.
نظر شما