به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نخستین عکسهای جهان، تصاویر سیاه و سفیدی بود که ساخت آنها حدود هشت ساعت طول کشید و در سالهای ۱۸۲۶ یا ۱۸۲۷ در فرانسه تولید شد. در دهههای بعد، عکاسان سراسر جهان با آزمودن رنگها و پرسپکتیو به نمایش عکسها با استفاده از فانوس جادویی و سایر پروژکتورهای اسلایدی پرداختند. کارتپستالهای تولید انبوه، اواخر دهه ۱۸۰۰ و اوایل دهه ۱۹۰۰ در سراسر جهان محبوب شدند، این کارتهای و اسلایدها سفری به یاد ماندنی به چین اوایل قرن بیستم را ارائه میدهند.
گروه موسیقی مدرسه نابینایان (فوژو)
این عکس مربوط به اوایل دهه ۱۹۱۰ است و اعضای گروه موسیقی مدرسه پسران نابینای جامعه مبلغان کلیسا در فوژو واقع در جنوب شرقی چین را نشان میدهد. این مدرسه در سال ۱۸۹۸ توسط پرستار و مبلغ استرالیایی امی اوکسلی ویلکینسون تأسیس شد. گروههای موسیقی آن بعدها تور استان فوجیان را آغاز، سپس به سایر نقاط چین و در نهایت به بریتانیا سفر کردند.
صدقه دادن راهبه (شانگهای)
این عکس که گمان میرود مربوط به اواخر دهه ۱۸۹۰ یا اوایل دهه ۱۹۰۰ باشد، یک راهبه کاتولیک را در شانگهای نشان میدهد که در حال صدقه دادن به یک کودک متکدی است. این عکس قبل یا اندکی پس از شورش ملیگرایانه باکسر گرفته شده است که در سال ۱۹۰۰ رخ داد و سعی در سرنگونی رژیم امپراتوری چین و بیرون راندن تمام خارجیها از این کشور داشت.
پالانکوین Palanquin و ریکشا Rickshaw (مکان نامشخص)
این تصویر مربوط به دهه ۱۸۷۰ است و مردی را نشان میدهد که توسط سه نفر دیگر روی یک پالنک (معروف به صندلی سدان چینی) حمل میشود. استفاده از پالانک برای حملونقل (بهطور معمول افراد بلندپایه)، قدمت ۴۰۰۰ ساله دارد و تعداد این کریرها و اندازه صندلی آنها نشاندهنده وضعیت کاربر بوده است. در قرون گذشته، کارمندان دولتی آموزش دیده بهویژه مقامات بلندپایه در پالانکها حمل میشدند و امروزه از آنها برای حمل عروس در روزهای عروسی استفاده میشود.
بازار هنگام وقوع سیل (ووهان)
این عکس مربوط به اواخر سپتامبر ۱۹۳۱ است و بازرگانانی را در یک بازار روباز در امتداد رودخانه یانگتسه در ووهان (هانکوف قدیم) نشان میدهد که به رغم قرار داشتن تا کمر در آب، در حال تجارت هستند. یانگتسه در هجدهم آگوست ۱۹۳۱ به بالاترین نقطه خود رسید. سیل آن سال ۳.۷ میلیون نفر را کشت که نهتنها به دلیل بالا آمدن آب، بلکه به دلیل گرسنگی ناشی از باتلاقی شدن مزارع برنج و شیوع بیماریهای همهگیر جان خود را از دست دادند. این سیل را بدترین فاجعه طبیعی قرن بیستم مینامد.
کمکهزینه بازدید از چین (تیانجین)
اولیس اس. گرانت، ژنرالی که هدایت نیروهای اتحادیه را طی پیروزی در جنگ داخلی آمریکا برعهده داشت، در طول سالهای پس از جنگ (از ۱۸۶۹ تا ۱۸۷۷) دو دوره بهعنوان رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا خدمت کرد. وی پس از فراغت از این مسئولیت، تصمیم گرفت دنیا را ببیند، بنابراین به همراه همسرش به اروپا و مدیترانه سفر کرد. در شرف بازگشت به کشورش، دولت آمریکا از او خواست به عنوان سفیر حسننیت در آسیا خدمت کند که این امر سرآغازی بر دوستی گرانت با نایبالسلطنه چین، لی هونگ چانگ بود. او را باهوشترین و پیشرفتهترین فرمانروا در چین میدانند. پس از این سفر، تا یک قرن بعد هیچیک از مقامات آمریکایی به چین سفر نکردند تا اینکه رئیسجمهور ریچارد ام. نیکسون در سال ۱۹۷۲ به این کشور رفت.
روز بازی روی تخته (شانگهای)
این تصویر گروهی از مردان جوان را نشان میدهد که در حدود سال ۱۸۸۰، در حال انجام یک بازی تختهای در شانگهای هستند. شانگهای که زمانی دهکده ماهیگیری بود، در سال ۱۸۴۲ توسط بریتانیا بندر معاهده نامیده شد و از آن زمان به بعد تحت امتیازات خودمختاری که بهطور همزمان توسط بریتانیاییها، فرانسویها و آمریکاییها اداره میشد، بهطور مستقل از قوانین چین عمل میکرد. در آن دوره شانگهای به یک بندر تجاری شلوغ و بینالمللی تبدیل شد که نهتنها تجار خارجی، بلکه مهاجرانی را از سراسر چین به خود جذب میکرد.
فرزندان مأموریت (گانسو)
این عکس مربوط به اوایل دهه ۱۹۰۰ است و یتیمان چینی را در یک هیئت کاتولیک در استان گانسو در شمال مرکزی چین نشان میدهد. گانسو یکی از متنوعترین استانهای چین از نظر فرهنگی و مذهبی، همچنین خانه یکی از بزرگترین صومعههای بودایی این کشور است، اما قرنهاست که میزبان جامعه مسیحی نیز بوده است.
تفنگداران سلطنتی (تیانجین)
این عکس مربوط به سال ۱۹۱۱ است و سربازان بریتانیایی را در تینتسین (تیانجین کنونی) در شمال شرقی چین نشان میدهد که با جایزه دریافتی خود عکس گرفتهاند. این سربازان هنگی از ایرلند بودند که در آن زمان بهطور کامل تحت کنترل بریتانیا بود. آنها در سال ۱۹۰۹ وارد تینتسین شدند و تا اواسط سال ۱۹۱۱ وظایف سبکی را در کنار نگهبانی، شرکت در رژهها و راهپیماییهای طولانی برعهده داشتند و ساعتهای زیادی ورزش میکردند.
بازیگری در لباس یک الهه (مکان نامعلوم)
این عکس که در حدود سال ۱۹۱۱ گرفته شده است، بازیگری را نشان میدهد که لباس یک الهه چینی را پوشیده است. قدمت تئاتر با نقوش مذهبی شامانی به حدود ۳۰۰۰ سال در چین میرسد. این نمایشها در راستای دعا برای طول عمر، برداشت محصول یا دفع بیماری و شر طراحی شده است و آئینهای آن از طریق تقلید پوشش موجودات ماورای طبیعی با استفاده از ماسکها و لباسهای گوناگون ضمن نواختن موسیقی موزون و تکرار الگوهای حرکتی مشخص برای پیوند انسانها با ارواح معنوی جهان دیگر انجام میگیرد.
مهمانی شام (مکان نامعلوم)
اگرچه فیلمهای رنگی واقعی تا اواسط دهه ۱۹۳۰ بهطور گسترده در دسترس قرار نگرفت، عکاسان اوایل دهه ۱۸۵۰ رنگآمیزی دستی را آزمایش کردند. در اوایل قرن بیستم، بسیاری از عکسهای زندگی خیابانی چینی همچون عکس حاضر، با دست یا فرآیندی به نام فوتوکروم رنگآمیزی و بهعنوان کارت پستال به بازدیدکنندگان خارجی فروخته میشدند. در سال ۱۹۱۱ انقلاب شینهای نشانگر پایان آخرین سلسله امپراتوری چین (چینگ) و آغاز دوران جمهوریخواهی بود که تا زمان تأسیس جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹ ادامه داشت. بازار تصاویر کارتپستالی اینچنینی در این زمان رونق گرفت.
نظر شما