به گزارش خبرگزاری ایمنا، در زیستگاه‌های ساوانای آفریقا، جایی که سریع‌ترین حیوانات روی زمین زندگی می‌کنند، مسابقه تسلیحاتی بین شکارچیان و طعمه‌های آن‌ها در حال برگزاری است. حیوانات در این اکوسیستم باید برای بقا، سریع‌تر و چابک‌تر باشند تا بتوانند در فرار یا تعقیب موفق شوند. شیرها، یوزپلنگ‌ها، گورخرها و ایمپالاها نمونه‌های برجسته‌ای از این تقابل هستند، جایی که قدرت و سرعت هر دو گروه به طور مستقیم بر سرنوشت آن‌ها تأثیر می‌گذارد.
یوزپلنگ‌ها و ایمپالاها در مقایسه با شیرها و گورخرها از نظر سرعت، شتاب و توانایی چرخش عملکرد بهتری دارند، این حیوانات به عنوان سریع‌ترین و چابک‌ترین گونه‌های زمین شناخته می‌شوند و هر دو در محیط ساوانا، جایی که تعقیب و گریز برای بقا اهمیت حیاتی دارد، تکامل یافته‌اند.
مطالعات انجام شده در بوتسوانا نشان داده است که یوزپلنگ به عنوان شکارچی سریع‌تر از ایمپالا، با سرعت بالا و توانایی مانور دادن، شکار خود را تعقیب می‌کند، ایمپالا با استفاده از ظرفیت مانورپذیری خود، می‌تواند در سرعت‌های پایین‌تر، حرکت‌های پیچیده‌ای انجام داده و از چنگ یوزپلنگ فرار کند. به همین ترتیب، شیرها و گورخرها نیز در این مسابقه‌ی تسلیحاتی وارد عمل شده‌اند، گورخرها برای جلوگیری از شکار شدن توسط شیرها، از قدرت مانور بالاتری در سرعت‌های کمتر بهره می‌برند.
مطالعه بیومکانیک این دو جفت شکارچی و شکار نشان می‌دهد که شکارچی‌ها به طور معمول نسبت به طعمه‌هایشان از قدرت عضلانی بیشتری برخوردار هستند، قدرت عضلانی شیر و یوزپلنگ به طور متوسط ۲۰ درصد بیشتر از گورخر و ایمپالا است. شتاب و توانایی کاهش سرعت در شکارچیان بیشتر از طعمه‌های آن‌هاست. بر اساس داده‌های به دست آمده، یوزپلنگ‌ها و ایمپالاها در مقایسه با شیرها و گورخرها از نظر بیومکانیکی توانایی بالاتری دارند؛ یوزپلنگ‌ها ۳۷ درصد سریع‌تر و ۷۲ درصد قدرت کاهش سرعت بیشتری دارند، این اختلاف قدرت و شتاب باعث می‌شود که شکارچیان توانایی بیشتری در سرعت و مانور در تعقیب طعمه داشته باشند.
شبیه‌سازی‌های دینامیک شکار نشان می‌دهد که طعمه‌ها مانند ایمپالا و گورخر از توانایی‌های مانورپذیری خود به خوبی استفاده می‌کنند و با کاهش سرعت، شانس زنده ماندن خود را افزایش می‌دهند. در مقابل، شکارچی‌ها برای موفقیت در شکار باید از نظر فیزیکی نسبت به طعمه هاچابک‌تر باشند تا بتوانند برتری خود را در تعقیب‌های طولانی حفظ کنند.
به این ترتیب، یوزپلنگ‌ها به عنوان سریع‌ترین شکارچیان زمینی شناخته می‌شوند و با استفاده از سرعت فوق‌العاده خود، ایمپالا را که در زمره‌ی سریع‌ترین طعمه‌ها قرار دارد، شکار می‌کنند. این در حالی است که شیرها با قدرت بدنی بالا و شتاب بیشتر نسبت به گورخرها، قادر به شکار این حیوانات می‌شوند.
این مطالعه بیومکانیکی نشان می‌دهد که در مسابقه تسلیحاتی بین شکارچیان و طعمه‌ها، سرعت و قدرت مانورپذیری هر دو حیوان نقش حیاتی ایفا می‌کند، شکارچیان برای موفقیت در شکار باید از نظر بیومکانیکی قوی‌تر از طعمه‌های خود باشند، این مسئله باعث شده است که در اکوسیستم‌های ساوانا، شکارچیان و طعمه‌ها به طور مداوم در یک رقابت تکاملی قرار بگیرند که در آن هر لحظه بقا وابسته به عملکرد فیزیکی است.
نظر شما