به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، گرمایش جهانی در حال ویران کردن سیاره زمین است. طبق گزارش منابع رسمی، فصل طوفان‌های آینده انفجاری خواهد بود، اما اگر طوفانی رخ ندهد، مناطق چهارفصل جهان به مناطقی دوفصلی تبدیل می‌شوند که بدون تجربه بهار و پاییز، از زمستان به تابستان و از تابستان به زمستان می‌روند.
دو فصلی شدن زمین به‌دنبال گرمایش جهانی
گرمایش جهانی به افزایش بلندمدت میانگین دمای جهانی اشاره دارد که به‌طور عمده به‌دنبال انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسانی همچون دی‌اکسیدکربن و متان رخ می‌دهد. گرم شدن سیاره، الگوهای آب‌وهوایی فصلی جهان را مختل کرده و باعث شده است بعضی از مناطق جهان فصل‌های مشخص قبلی خود را از دست بدهند. به این ترتیب بسیاری از مکان‌های چهار فصل سراسر جهان (بهار، تابستان، پاییز و زمستان) اکنون تنها دو فصل اصلی زمستان و تابستان را تجربه می‌کنند و فصل‌های انتقالی بهار و پاییز در آن‌ها به‌طور چشمگیری در حال کوتاه یا حتی ناپدید شدن هستند.
این تغییر به دلیل تأثیرات تغییرات آب‌وهوایی همچون گرم شدن سریع دما، آب شدن زودتر یخ‌ها در بهار، یخ‌زدگی دیرتر در پاییز و شرایط آب‌وهوایی شدیدتر است. در بخش‌هایی از جهان همچون آسیای جنوب شرقی که به‌طور معمول شاهد بارش باران‌های موسمی است، این تغییرات منجر به باران‌های سیل‌آسا برای هفته‌ها می‌شود.
قطب شمال با دو برابر سرعت جهانی در حال گرم شدن است که این امر منجر به تابستان‌های بسیار گرم‌تر و زمستان‌های سخت‌تر می‌شود. بخش‌هایی از آلاسکا، کانادا، گرینلند، روسیه و اسکاندیناوی در نزدیکی دایره قطب شمال بیشتر تحت‌تأثیر قرار گرفته‌اند.
مناطق کوهستانی به‌طور مشابه تحت‌تأثیر قرار دارند، زیرا دمای گرم‌تر در این مناطق رو به افزایش است و منجر شده مکان‌هایی همچون کوه‌های آلپ اروپایی و کوه‌های راکی در غرب ایالات‌متحده و کانادا با آب شدن زودتر برف و افزایش بارش باران به جای برف در زمستان مواجه باشند که فصول اسکی را در آن‌ها کوتاه‌تر کرده است.
با شتاب گرفتن تغییرات آب‌وهوایی، مناطق بیشتری از قطب‌ها و استوا در دهه‌های آینده فصل‌های مشخص خود را از دست خواهند داد که این امر بر جوامع انسانی و اکوسیستم‌های طبیعی تأثیرات عمیقی خواهد داشت.
اکوسیستم‌ها در معرض تهدید گرمایش جهانی
کاهش تعداد فصول، اکوسیستم‌ها را به‌نحوی نگران‌کننده تغییر می‌دهد. بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری برای رویدادهای اصلی حیات از جمله مهاجرت، شکوفه‌دهی و تخم‌گذاری به نشانه‌های فصلی وابسته هستند و هماهنگ نبودن این نشانه‌ها با یکدیگر، بقای این گونه‌ها را تهدید کند. ناتوانی گونه‌های خاص در انطباق با این تغییرات با خطر فروپاشی کل اکوسیستم‌ها همراه است.
از سوی دیگر گونه‌های مهاجم اغلب بهتر از گونه‌های بومی با تغییرات آب‌وهوایی سازگار می‌شوند که این امر به آن‌ها امکان تصاحب زیستگاه‌ها را می‌دهد. چنین پدیده‌ای با انقراض گونه‌های آسیب‌پذیر همراه است. تداوم این گرمایش چنانچه منجر به تابستان ابدی شود، فاجعه‌بار خواهد بود و چرخه‌های آب‌وهوایی سیاره نشان می‌دهد که این رخداد ممکن و ترسناک خواهد بود.
نظر شما