به گزارش خبرگزاری ایمنا، شهید حسین همدانی ۲۴ آذر ۱۳۲۹ در آبادان متولد شد؛ نام خانوادگی او در شناسنامه شاهکوهی همدانی و اصالتاً اهل همدان بود؛ پدرش علی شاهکوهی، کارگر فنی پالایشگاه نفت آبادان و مادرش گوهرتاج چراغنوروزی بود؛ خانواده همدانی پس از فوت پدر در سال ۱۳۳۵ به همدان، زادگاه اجدادیشان مهاجرت کردند. حسین در ۷ سالگی به مدرسه رفت و در همین دوره به دلیل وضعیت مالی خانواده در کنار تحصیل مشغول به کار شد، تحصیلاتش را تا اول دبیرستان ادامه داد و در این مقطع به دلیل مشکلات مالی مجبور به ترک تحصیل شد.
در این دوره حسین در یک باطریسازی در میدان قزوین مشغول به کار شد و تحصیلاتش را در مدرسه شبانهروزی نازیآباد ادامه داد، در سال ۱۳۵۰ خدمت سربازی خود را در تیپ ۵۵ هوابرد ارتش در شیراز گذراند و پس از پایان دوره سربازی، دیپلم گرفت. همدانی سال ۵۶ با پروانه چراغنوروزی دختردایی خود ازدواج کرد و به همدان بازگشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی حسین همدانی به عضویت یکی از دو کمیته همدان به فرماندهی علی آقامحمدی درآمد، همچنین حسین همدانی به معرفی و پیشنهاد حاج محمد سماوات وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد؛ او با محمد سماوات قبل از انقلاب در جریان کمک به زلزلهزدگان طبس آشنا شده بود.
تیر ۱۳۵۸ حسین همدانی با همراهی افرادی چون تقی بهمنی، مهدی فریدی و محمود نیکمنظر برای مبارزه با ضدانقلاب مسلح وارد مهاباد شد؛ این تیم همچنین در عملیات آزادسازی سنندج در ۱۲ فروردین ۵۹ به فرماندهی ابوشریف، صیادشیرازی، محمد بروجردی و رحیم صفوی حضور داشت؛ تیر ۱۳۵۹ اولین ملاقات احمد متوسلیان و همدانی در مریوان اتفاق افتاد.
تابستان ۱۳۵۹ با آغاز تحرکات زمینی رژیم بعث در مرزهای ایران، همدانی در سر پل ذهاب و پاسگاه مرزی تیله کوه مأمور به خدمت شد؛ او در جلسهای با حضور علی صیادشیرازی به عنوان فرمانده عملیات غرب، ابوشریف (عباس آقازمانی) فرمانده عملیات سپاه کشور، مرتضی رضایی فرمانده کل وقت سپاه، محمد بروجردی، احمد متوسلیان و ابوالحسن بنیصدر، رئیسجمهور وقت، استقرار تانکهای بعثی در مرز را گزارش داد، با این حال بنیصدر گفته بود: «آنها فقط ماکت هستند.»
اسفند ۱۳۵۹ با انتصاب محمود شهبازی به فرماندهی سپاه همدان، حسین همدانی مسئول تدارکات سپاه همدان شد؛ در همین دوره او فرماندهی عملیات سر پل ذهاب (شهیدان رجایی و باهنر) را بر عهده داشت؛ آبان ۱۳۶۰ همدانی در پایهگذاری تیپ ۲۷ محمد رسولالله، احمد متوسلیان، محمدابراهیم همت و محمود شهبازی را همراهی کرد؛ در اولین عملیات این تیپ برای آزادسازی خرمشهر، همدانی جانشین شهبازی قائم مقام تیپ ۲۷ بود؛ خرداد ۱۳۶۱ با تصمیم اعزام تیپ ۲۷ به جنوب لبنان، همدانی قصد همراهی با متوسلیان را داشت اما فضلالله محلاتی مانع رفتن او شد.
حسین همدانی تابستان ۱۳۶۱ اولین فرمانده تیپ ۳۲ انصار بود؛ سال ۱۳۶۴ علی شمخانی فرمانده وقت نیروی زمینی سپاه، فرماندهی لشکر قدس گیلان را به همدانی سپرد؛ او فرماندهی این لشکر در عملیاتهای کربلای ۴ و ۵ را بر عهده داشت؛ سال ۱۳۶۶ همدانی به معاونت عملیات قرارگاه قدس منصوب شد؛ او در این دوران برای شناسایی منطقه عملیاتی والفجر ۱۰ که قرار بود در حلبچه و سلیمانیه انجام شود، دو ماه را در کردستان عراق گذراند.
حاج حسین همدانی را در کنار شهید صیاد شیرازی از نخستین کسانی میدانند که دوم مرداد ۶۷ در عملیات مرصاد حاضر بود. او در عملیاتهای بیتالمقدس و کربلای ۵ دو بار از ناحیه پا دچار مجروحیت شده بود.
حاج حسین همدانی در آذر ۱۳۶۷ دوره دافوس را در ارتش گذراند؛ او در این دوره فرمانده سپاه همدان بود. سال ۱۳۷۰ با ادغام لشکر انصار الحسین همدان، لشکر امیرالمومنین ایلام، تیپ نبی اکرم، تیپ مسلم گیلان غرب، تیپ ابوذر و تأسیس لشکر ۴ بعثت، همدانی به فرماندهی آن منصوب شد؛ موقعیت منافقین در منطقه کلار عراق در اولین عملیات این لشکر ضربه خورد و همدانی همزمان با لشکر ۴ بعثت، فرماندهی قرارگاه نجف در کرمانشاه را بر عهده داشت؛ او سال ۱۳۷۳ به معاونت هماهنگکننده نیروی زمینی سپاه و سال ۱۳۷۶ به جانشینی فرمانده نیروی مقاومت بسیج منصوب شد.
اواخر سال ۱۳۷۸ به عنوان کاردار نظامی عازم کنگو شد، اما این مأموریت به علت ابتلاء به بیماری مالاریا ناتمام ماند؛ همدانی سال ۱۳۸۰ به فرماندهی لشکر ۲۷ محمد رسولالله منصوب شد؛ او در مراسم معارفه با اشاره به اولین فرمانده این لشکر (حاج احمد متوسلیان) خود را جانشین فرمانده لشکر ۲۷ نامید و سال ۸۴ با تأسیس مرکز راهبردی سپاه، عزیز جعفری، فرمانده وقت نیروی زمینی سپاه، معاونت آن را به همدانی سپرد. او سال ۸۵ مجدداً جانشینی فرمانده نیروی مقاومت بسیج را عهدهدار شد.
حسین همدانی آبان ۸۸ به فرماندهی قرارگاه ثارالله و سپاه تهران منصوب شد و تا دی ۱۳۹۰ فرماندهی سپاه تهران را بر عهده داشت و پس از او سردار محسن کاظمینی فرماندهی سپاه تهران را عهدهدار شد؛ دی ۱۳۹۰ سردار حاج حسین همدانی به درخواست سردار قاسم سلیمانی و حکم سردار عزیز جعفری، فرمانده وقت سپاه در سوریه حاضر شد؛ از او در این دوران به عنوان فرمانده راهبردی سوریه یاد میشود. به گفته حاج حسین همدانی در آن زمان بیش از ۷۵ درصد سوریه در اشغال تروریستهای مسلح بود و فقط ۲۵ درصد از آن دست حکومت مرکزی باقی مانده بود، همچنین منابع خبری از سازماندهی ۱۱۰ هزار نیرو توسط جیشالحر خبر میدادند و کارشناسان سیاسی سقوط حکومت بشار را پیشبینی میکردند.
حاج حسین همدانی دلیل حضور ایران در بحران سوریه را با تعبیری از رهبر معظم انقلاب پاسخ داده بود: «عمق استراتژی ما سوریه است.» او معتقد بود: «سوریه تنها کشوری است که در جبهه مقاومت باقی مانده و تنها کشوری است که با وجود تمام تلاشهای آمریکاییها و اروپاییها و کشورهای عربی، حاضر نشد با رژیم اشغالگر قدس مذاکره کند.»
مرحله اول مأموریت حاج حسین همدانی در سوریه در سال ۹۳ به پایان رسید؛ همدانی پس از بازگشت، فرماندهی قرارگاه امام حسین (ع) را به عهده گرفت؛ این قرارگاه مسئولیت سازماندهی نیروهای رزمنده اعزامی به سوریه را بر عهده داشت. بعد از بازگشت او، رهبر انقلاب در دیداری از اقدامات او تشکر کرده و گفته بود: «من هر شب در نماز شما را با اسم دعا میکردم.»
حسین همدانی در دوران حضور در سوریه سندی راهبردی برای خروج سوریه از بحران تدوین کرد؛ این سند پنج بخش نظامی، امنیتی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی داشت؛ طرح او مورد موافقت آیتالله خامنهای قرار گرفت، همچنین نیروهای نظامی زیر نظر همدانی، هسته اولیه تشکیلات دفاع وطنی سوریه مشهور به قوات الدفاع الوطنی بودند.
مهرماه ۱۳۹۴ سردار همدانی به همسرش اطلاع داد با طرح او برای آینده سوریه موافقت شده است و باید برگردد، اما ساعت ۱۶ پنجشنبه، شانزدهم مهر ۱۳۹۴ به همراه سه سرنشین خودرویش در جاده خناصر-اثریه در جنوب شرق حلب در مسیر استان حماء شهید شد؛ ابتدا پایگاه خبری المیادین نزدیک به دولت سوریه این خبر را منتشر کرد و ساعتی بعد روابطعمومی سپاه در بیانیهای شهادت سردار حسین همدانی را تأیید کرد؛ روابطعمومی سپاه در اطلاعیهای که به این مناسبت صادر کرد آورده بود: «سردار همدانی عصر دیروز در حین انجام مأموریتهای مستشاری در حومه شهر حلب بهدست تروریستهای داعشی به شهادت رسید.»
به گفته هم رزمان حاج حسین همدانی، وی ساعت ۳:۳۰ شانزدهم مهر ۱۳۹۴ با همکارانش برای بازدید و شناسایی به منطقهای که دست تکفیریها بود میروند و در راه به کمین برمیخورند، پارهای از آتشی که دشمن در منطقه تبادل کرده است به ماشین اصابت میکند؛ ماشین منحرف میشود و آن را به رگبار میبندند؛ راننده از ناحیه کمر و حسین همدانی از ناحیه چشم و سر آسیب جدی میبینند که به بیمارستان برده اما ساعت ۸ شب شهید میشود.
رهبر معظم انقلاب بیستوششم مهر ۹۴ در دیدار با خانواده سردار شهید همدانی از خدا خواستند که این سردار سپاه اسلام را با پیامبر اکرم (ص)، سیدالشهدا (ع) و رفقای شهیدش محشور کند و فرمودند: «واقعاً حیف است امثال همدانی، کاظمی، صیاد و مانند اینها به غیر شهادت از دنیا بروند، اما نه حالا. آدم دلش میسوزد که اینها، با آن همه زحمتی که کشیدند همینطور مثل مردم معمولی بمیرند. آدم دلش میخواهد که سالها اینها زنده باشند لکن خب تقدیرات الهی این است.»
ایشان افزودند: «این اخلاصی که ایشان داشت، اثر خودش را کرد. خدا این جوری است که جواب اخلاص را خیلی زود میدهد. بله حالا آرزو، که شهادت است و آن به جای خود محفوظ، اما اینکه شما دیدید تشییع جنازهای که اینجا شد، آن تشییع عجیبی که در همدان شد؛ جواب اخلاص ایشان بود. خب ایشان صد بار همدان رفته بود و آمده بود دیگر؛ کدام جمعیت جمع شده بود که آقای همدانی را ببیند؟ اما وقتی شهید شد خدا جواب میدهد؛ این جواب اخلاص است؛ جواب اخلاص را خدا در همین دنیا میدهد. این در همین دنیا بود؛ یعنی در حالی که جسم هنوز در همین دنیاست، خدای متعال اوّلین پاداش اخلاص را همین جا میدهد؛ این جمعیت عظیم! این دلها را خدا [جمع کرد]؛ با هیچ اطلاعیهای، با هیچ سفارشی، این جور جمعیتی جمع نمیشود. این یک مغناطیس است. این ناشی از همان اخلاص این مرد بود.»
نظر شما