به گزارش خبرگزاری ایمنا، شهرنشینی مستلزم رعایت قوانین و قواعد شهری است و کارشناسان بر این باورند شهرنشینان هنگامی که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و به مسئولیت‌های خویش در برابر شهر و اجتماع عمل کنند، به «شهروند» ارتقا پیدا می‌کنند.
حقوق شهروندی مجموعه حق‌هایی است که هر کدام از شهروندان از آن برخوردارند و باید توسط دیگر شهروندان و حاکمیت رعایت شود، حقوق شهروندی در ایران همچون بسیاری از کشورها پذیرفته شده است که بارزترین و مهمترین نمود آن قانون اساسی است که در اصول ۳۲، ۳۴، ۳۵، ۳۷، ۳۸ و ۳۹ به آن اشاره شده است.
یکی از موضوعات قابل توجه حقوق شهروندی، موضوع قرض دادن با چک است، صدور چک به معنای ایجاد یک تعهد پرداخت قطعی است، یعنی شخص صادرکننده چک، متعهد می‌شود که مبلغ مشخص شده روی چک را در زمان مشخص به دارنده چک پرداخت کند، این تعهد فارغ از اینکه قصد شما قرض دادن بوده یا نه، وجود دارد.
زمانی که شما چکی را صادر می‌کنید، در واقع یک بدهی قطعی ایجاد کرده‌اید، اما قرض، یک رابطه حقوقی متفاوت است که شرایط و ضوابط خاص خود را دارد و در قرض به‌طور معمول توافقاتی بین قرض‌دهنده و قرض‌گیرنده صورت می‌گیرد و ممکن است مواردی مانند مهلت بازپرداخت، بهره و ضمانت در نظر گرفته شود.
اگر شما چکی را صادر کرده باشید و بعد از آن مدعی شوید که این چک بابت قرض بوده است، اثبات این ادعا ممکن است بسیار مشکل باشد، زیرا متن چک به طور مشخص بیان می‌کند که شما بدهکار هستید و باید مبلغ چک را پرداخت کنید.
اگر گیرنده چک، مدعی شود که این چک بابت یک معامله یا بدهی دیگری بوده است، شما نمی‌توانید به راحتی چک را پس بگیرید، چراکه چک یک سند تجاری است و دارای ارزش قانونی است.
بهترین روش برای قرض دادن پول، واریز آن به حساب بانکی فرد قرض‌گیرنده یا انتقال وجه از طریق کارت به کارت است، در این صورت شما مدرک مشخصی مبنی بر قرض دادن پول دارید و می‌توانید در صورت بروز مشکل، به آن استناد کنید.
اگر به هر دلیلی مجبور به صدور چک شدید، باید موضوع پرداخت قرض را در متن چک قید کنید، با این کار شواهدی مبنی بر قرض بودن پول در اختیار خواهید داشت.
بر اساس آنچه گفت شد، اثبات قصد قرض‌دهی از سوی صادرکننده چک بسیار دشوار است، در این شرایط گیرنده چک می‌تواند ادعا کند که وجه چک بابت بدهی قبلی یا معامله‌ای دیگر پرداخت شده است.
نظر شما