به گزارش خبرگزاری ایمنا، همایش بزرگداشت مقام آیت‌الله حسن حسن‌زاده آملی با موضوع بررسی و تبیین ابعاد شخصیتی علمی و عملی آن عالم، امروز در مؤسسه علوم اسلامی کلباسی برگزار شد؛ در این جلسه اصغر طاهرزاده، از شاگردان علامه حسن‌زاده آملی در بیان شخصیت این عارف بزرگ و این عالم فرزانه اظهار کرد: به خاطر دارم که سال‌ها پیش پادگان غدیر در اوج جنگ تحمیلی شورایی به نام شورای عقیدتی داشت که به فرموده حضرت امام (ره) در کنار آموزش‌های جنگی و نظامی رزمنده‌ها می‌بایست از مبانی فکری و عقیدتی صحیحی نیز بهره‌مند می‌شدند.
وی افزود: به تدریج افرادی که در آنجا مشغول به کار و فعالیت بودند از خود پرسیدند ما تا چه حد آنچه می‌گوییم را کامل می‌گوییم و از کجا که به مسائل درستی اشاره می‌کنیم، تعدادی از طلاب که معلمان عقیدتی این مرکز بودند خدمت علامه حسن‌آزاده آملی رسیدند و این مسئله را پرسیدند، این را که ما چه مباحثی را باید به رزمندگان آموزش دهیم، بنده هم در این جلسات که به مدت ۲سال و هفتگی برگزار می‌شد حضور داشتم، اما اگر کسی بپرسد که ایشان دقیقاً چه می‌گفتند می‌گویم هیچ چیز، نوری که در محضر ایشان و سخنانشان ادراک می‌شد قابل توصیف سلام نوشتن نیست.
وی افزود: در ۲ سالی که ما و جمعی از دوستان توفیق حضور در محضر ایشان و تلمذ از مکتب این استاد بزرگ را داشتیم، در همان ابتدا تاکیدشان بر مبحث پویای انتظار بود و می‌فرمودند: «عزیزان من، آقا غایب نیستند، ما غایبیم» فکر می‌کنم داشتند مواردی که بعداً در مهدویت پیش می‌آمد را به ما می‌گفتند چرا که در حقیقت، دو نگاه به حضرت مهدی (عج) وجود دارد، اول که ایشان را ابژه‌ای بدانیم که یک روز از پس پرده تاریخ می‌رسد و پی از رسیدنش زندگانی به نحوی پیش می‌رود و دوم آنکه ایشان را حضور همواره متجلی بدانیم که حی و حاضر و ناظرند، این ابتداءً جلسه اول بود که ما متوجه نبودیم که حضرت آقا به کجا داشتند اشاره می‌کردند و این چه حضوری است که ایشان با ما در میان گذاشتند.
اصغرزاده تاکید کرد: علامه حسن‌زاده به زبان فرانسه مسلط بودند و دائماً در حال پیگیری اخبار جهان و اتفاقات روز دنیا بودند، ایشان دریافته بودند که مسئله امروز دنیا عبور از قرون وسطی است، قرون وسطی نه به منزله قرون بی خردی و سلطه‌ای که در زمان دانشمندانی مانند گالیله حاکم بود، بلکه به منزله قرن‌های ۴ تا ۱۵ که در آن ایمان به خدای یکتا و باور به آموزه‌های مسیحیت همراه و قرین جدا نشدنی زندگی مردم بود، اما در جهان معاصر ما و علامه دغدغه اصلی انسان خود بنیاد مدرن خود اوست و این ناشی از عقاید اومانیستی اشاعه پیدا کرده در اذهان جهانی است، امروز انسان چیزی را جز خودش نمی‌تواند بشناسد و نمی‌شود خدا را و حقیقت را جایی خارج از او به او نشان داد، به همین جهت بود که تأکید همواره علامه با زمان شناسی و نگاه عمیق اجتماعی و سیاسی ایشان بر معرفت نفس و خودشناسی بود.
در ادامه جلسه آیت‌الله شیخ احمد کلباسی از شاگردان علامه و علاقه‌مندان سیره این عارف ملکوتی بیان کرد: حکمت در قرآن کریم در آیاتی چند نظیر «آتیناه الحکمة و فصل الخطاب» تکرار شده است، اما نمی‌توان گفت که حکمتی که در قرآن از آن یاد شده منطبق بر حکمت اصطلاحی رایج در جامعه است هرچند که به آن بی ارتباط هم نیست؛ در دنیای غرب فلسفه غرب به نوعی آمد و با ساختن مبنای فکری برای انسان‌ها سعی در مصادره اذهان و افکار آن‌ها داشت و دفع این تهاجم تنها به واسطه حکمت ممکن است، حکمتی که ابن سینا و ملاصدرا و اندیشمندانه از این دست شاکله ابتدائی آن را شکل دادند و فیلسوفان و عالمان برجسته معاصری نظیر علامه طباطبائی و علامه حسن زاده ابعاد آن را در دنیای مدرن امروز تبیین کرده‌اند.
وی افزود: برخی افرادی که می‌توان گفت حکمت را نفهمیده‌اند لزوم وجوب آن را نفی می‌کنند و این در حالی است که ما راهی برای فهم و ارتباط با تمدن غرب جز از راه حکمت نداریم و جز از این مسیر نمی‌توان اندیشه انسان‌ها را از انحرافات فکری تمدن غرب پاک کرد، امروز ما به فلسفه ای برای کودکان، برای نوجوانان و برای مردم کوچه و بازار نیاز داریم که هر کدام به فراخور ظرفیت‌های فکری و نیازهای ایشان تنظیم شده باشد و چه راهی جز بازگشت به مکتب اهل بیت و حکمت اسلامی پیش روی ما وجود دارد؟
همچنین آیت‌الله سید علی حسینی آملی از شاگردان این عالم گرانقدر و پژوهشگران سیره ایشان اظهار کرد: شخصیتی که ما از علامه حسن زاده آملی تحت عنوان ذی فنون می‌شناسیم به این دلیل است که به گواهی عالمان وقت خود ایشان در انواع علوم وقت مجتهد و صاحب نظر بودند، از میان ابعاد متفاوت و عمیق شخصیتی علامه بعد انقلابی، اجتماعی و سیاسی ایشان بسیار پررنگ و تاثیر گذار است همانگونه که کمتر کسی می داند که ایشان چه اثر گذاری ها و جان فدایی ها در زمان انقلاب و دفاع مقدس کرده است تا جایی که کسالت ایشان ناشی از همان جراحاتی بود که ایشان در تظاهراتی که در حرم حضرت معصومه (س) در قم رخ داده بود برایشان عارض شد و تا پایان عمر همراه ایشان بود.
وی افزود: با وجود این کسالت شدید که ایشان را از شرکت مستقیم در دفاع مقدس می نع می کرد فعالیت های تبیینی و کنشگرانه ایشان در زمان انقلاب و پس از آن در طی ۸ سال جنگ تحمیلی ادامه دار بود، از نمونه های آن این بود که شهر آمل تنها شهری در کل ایران بود که در تاریخ ۱۹ بهمن حکومت و ارگان های نظامی شهر با رهبری نظامی علامه حسن زاده به دست مردم انقلابی افتاد و این در حالی بود که در سایر استان ها و شهر های کشور نظیر تهران این امر در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و چند روز پس از شهر آمل رخ داد.
در پایان آیت‌الله شیخ حسن رمضانی از درک‌کنندگان محضر نورانی علامه در باب توصیف شخصیت والای این عالم ربانی خاطر نشان کرد: در باب توصیف شخصیت والای علامه و نورانیت محضر ایشان می‌توان به این سخن حضرت عیسی روح الله (ع) استناد کرد که روزی از این پیام آور والای الهی سوال شد ویژگی های فردی که با او به نشست و برخواست و تعامل و هم صحبتی می‌پردازیم چه باید باشد، ایشان پاسخ دادند در هم نشین تو سه ویژگی باید وجود داشته باشد، اول اینکه کسی باشد که کلام و بیان او بر علم و معرفت تو بیفزاید، دوم آنکه با دیدن او به یاد خدا بیفتی و سوم آنکه هم نشینی با او حب دنیا را از جان تو دور کند و قلب تو را به آخرت متمایل سازد؛ بنده و هر شخصی که در محضر علامه بود به وفور این سه ویژگی را در ایشان به وفور می‌یافت و معتقد بود حضور در محضر ایشان انسان را با یاد خدا گره می‌زند، چرا که علامه تماماً حضور بود و تماماً توجه بود و همواره خود را در محضر خداوند حاضر و ناظر می‌دید.
نظر شما