به گزارش خبرگزاری ایمنا، در یک روز سرنوشت‌ساز تابستانی، نوید یک تحول بزرگ در محیط زیست در آزمایشگاه پیشرفته‌ای در دانشگاه MIT رقم خورد. سارا، محقق برجسته این دانشگاه، به همراه تیمی از دانشمندان در تلاش بود تا راه‌حلی برای یکی از بزرگ‌ترین معضلات زیست‌محیطی جهان، یعنی آلودگی پلاستیکی، پیدا کند.
سارا سال‌ها بود که با مشکل دوام پلاستیک‌ها در محیط طبیعی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، اما آن روز، شاهد نتایج شگفت‌انگیز تحقیقاتش بود: پلاستیک‌های زیست‌تخریب‌پذیر زنده.
این پلاستیک‌های نوین با استفاده از اسپورهای مهندسی‌شده (اسپورها ساختارهایی مقاوم در برابر شرایط سخت محیطی هستند که در این فناوری به‌صورت دستکاری‌شده در پلاستیک‌ها قرار می‌گیرند تا زمانی که پلاستیک دور ریخته می‌شود، تحت شرایط مناسب فعال شوند و پلاستیک را به سرعت تجزیه کنند) طراحی شده بودند. این اسپورها به‌طور معمول هنگام استفاده از پلاستیک فعال نمی‌شدند و پایداری داشتند، اما به محض ورود به محیط طبیعی مانند خاک یا آب، فرایند تجزیه را آغاز می‌کردند و پلاستیک به مواد بی‌ضرری برای طبیعت تبدیل می‌شد.
این فناوری می‌تواند آینده‌ای متفاوت را رقم بزند؛ دنیایی که در آن پلاستیک‌ها، به‌جای ماندن در طبیعت برای صدها سال، طی چند ماه تجزیه می‌شوند و هیچ اثر مخربی بر محیط زیست باقی نمی‌گذارند.
سارا با دیدن موفقیت پروژه خود، به این فکر می‌کرد که چگونه این کشف می‌تواند به صنایع مختلف، از بسته‌بندی تا تولیدات الکترونیکی و پزشکی، کمک کند تا از این پلاستیک‌های نوین استفاده کنند و زباله‌های پلاستیکی را به حداقل برسانند.
نظر شما