به گزارش خبرگزاری ایمنا، جشن شکوفهها، نماد آغاز سفر دانشآموزی و گام نهادن کودکان خردسال در راه یادگیری است، این جشن، روزی است که ذهن کنجکاو و پرسشگر کودکان با اشتیاق فراوان آماده میشود تا مهارتهای نوینی را فرا گیرند، در جشن شکوفهها، کودکان نوپا گام به گام و با انگیزهای بالا، وارد دنیای جدید آموزش میشوند، آنها در این روز، دریچهای نو به روی خود میگشایند تا مهارتهای خواندن، نوشتن و حساب کردن را بیاموزند، در این روز ذهن کنجکاو کودکان، آماده کشف و یادگیری است و جشن شکوفهها نقطه عطفی در آغاز مسیر دانشآموزی است.
در ایران تمام کودکان اول دبستان، چند روز پیش از شروع کلاس درسی در جشن شکوفهها همراه با خانواده خود حضور پیدا میکنند و در روز جشن شکوفهها دانشآموزان با کلاس درس، معلم و همکلاسیهای خود آشنا میشوند، مدیران و آموزگاران مدرسه سعی میکنند، با ایجاد فضایی دوستانه و برگزاری برنامههای مفرح، روزهای نخستین شکوفهها را به روزی خاطرهانگیز برای کلاس اولیها تبدیل کنند.
مراسم جشن شکوفهها هر سال در تاریخ ۳۱ شهریور برگزار میشود، اما در سال جاری بهدلیل تقارن این روز با ولادت حضرت پیامبر گرامی اسلام و حضرت امام جعفر صادق (ع) و تعطیلات رسمی، مراسم جشن شکوفهها روز سهشنبه بیست و هفتم شهریور برگزار شد.
مدرسه یکی از خاطرهانگیزترین دوران برای دانشآموزان است، به ویژه دوران ابتدایی دوره یادگرفتن برای زندگی کردن است و در این دوره کودکان باید در کنار هم بودن، منظم بودن، با جمع نشستن و تصمیم گرفتن، مهارت استنباط کردن، مهارت پیشبینی کردن، طرز درست صحبت کردن و به طور کلی در اجتماع بودن را یاد گیرند.
هر چند بیشتر کودکان قبل از ورود به مدرسه، در دوران پیشدبستانی با بعضی از مفاهیم و آموزشها آشنا میشوند، اما ورود رسمی به فضای کسب علم و دانش روزی است که آنها وارد مرحله جدیدی از زندگی خود شده و باید تلاش کنند تا در این عرصه به نهایت موفقیت برسند.
محیط مدرسه آمادگی لازم از نظر فضای فیزیکی، معلمان، کادر مدرسه، خانواده و دانشآموزان را برای آغاز سال تحصیلی داشته باشد
طبق آخرین گفتهها از سوی رضوان حکیمزاده، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش در خصوص نواخته شدن زنگ شکوفهها و بازگشایی مدارس، جشن شکوفهها روز سهشنبه، بیست و هفتم شهریور برگزار شد که روز آغاز به کار مدارس برای کلاس اولیها است، همچنین سال تحصیلی جدید برای دیگر دانش آموزان در پایههای مختلف هم روز یکشنبه اول مهر آغاز میشود.
وی با بیان اینکه جشن شکوفهها با حضور وزیر آموزش و پرورش در یکی از مدارس شهر تهران برگزار شد، افزود: هر مدرسه با توجه به امکاناتش برای این روز برنامههای متنوعی در نظر گرفته و بسیار مهم است که محیط مدرسه آمادگی لازم به جهت فضای فیزیکی، معلمان، کادر مدرسه، خانواده و دانش آموزان را برای آغاز سال تحصیلی داشته باشد، همکاران تلاش میکنند یک فضای امن و بانشاط را برای حضور کلاس اولیها در مدارس آماده کنند.
بر این اساس، محمدرضا ابراهیمی، مدیر کل آموزشوپرورش استان اصفهان با بیان اینکه در ۴۱ منطقه و شهرستان استان نواختن زنگ غنچهها انجام شد و مدیران و معلمان باید آنان را مانند فرزندان خود بدانند تا دانشآموزان نیز حس پدرانه و مادرانه را احساس کند طبق آخرین آمار تعداد دانشآموز کلاس اولی در سراسر اصفهان را ۷۶ هزار و ۶۸۴ نفر اعلام کرده است.
در این بین، سهم والدین کلاس اولیها در هیجانات شادیآور، استرسزا و نگرانی بیش از سایر والدین است، ورود به دبستان هر چند یک مرحله نشاطآور برای هر پدر و مادری است که کودکشان به مرحله مهمی از زندگی قدم میگذارد و قرار است از نظر تحصیلی، اجتماعی، هیجانی و اخلاقی رشد کند، اما در کنارش نگرانیهایی نیز به همراه دارد، اینکه مبادا کودک به راحتی از خانواده جدا نشود یا نتواند از خودش مراقبت کند، در ساعت دوری از والدین نتواند با هم کلاسیهایش ارتباط برقرار کند یا اینکه درس و تکلیف را دوست نداشته و با معلم ارتباط برقرار نکند.
هر چند تا حدودی این گونه افکار طبیعی است و با مستقر شدن کودک در ماههای اولیه در مدرسه رفع میشود، اما برخی والدین به ویژه مادران، استرس و نگرانیهایشان از حد طبیعی بیشتر است، دانشآموز کلاس اولی برای اولین بار در نهاد بزرگی به نام مدرسه به صورت مستقل حضور پیدا میکند؛ این فضا در ابتدا یک فضای مبهم برای کلاس اولی است و تا به شناخت برسد، نگرانی دارد، اما به گفته پژوهشگران پیش نیاز وارد شدن به مدرسه و کلاس اول، قرار گرفتن کودک در محیطهای اجتماعی در سنین پایینتر است.
طعم دانشآموز شدن از زبان کلاس اولیها
بر این اساس، حضور دانشآموزان کلاس اولی در روزهای پایانی شهریور و چند روز قبل از آغاز مدرسه در مهر، به یکی از خاطرات ماندگار دوران تحصیل هر دانشآموز تبدیل میشود، شنیدن حرفهای نودانشآموزانی که به کلاس اول میروند و هر کدام پازل آینده کشور را تکمیل میکنند و سازندگی و پویایی جامعه را رقم میزنند، در این روز شنیدنی است.
محمد، دانشآموز کلاس اولی که میخواهد در آینده کتاب قصه بنویسد، درباره حس خود برای رفتن به مدرسه میگوید: کلاسهای تزئین شده با گل، بادکنک، میز، نیمکتها و دیوارهای رنگی برایم جالب است، دلم میخواهد برای همکلاسیهایم قصه بخوانم و با آنها نقاشی بکشم، زنگهای تفریح خوراکی بخوریم و بازی کنیم.
او پوشیدن فرم مدرسه و از زیر قرآن رد شدن را بهترین خاطره در نخستین روز مدرسه میداند و میافزاید: مادرم همه وسایلی که نیاز داشتم را خریده تا درس بخوانم و میخواهم زودتر از آنها استفاده کنم، اکنون که به کلاس اول آمدهام، دوست دارم باسواد بشوم تا قصههای زیادی را بخوانم.
امیرعباس که در حال مالیدن چشمانش است با خمیازهای درباره اولین روزی که به مدرسه رفته است، میگوید: صبح زود بیدار شدم تا برای دیدن خانم معلمم که خیلی مهربان است، به مدرسه بیاییم، مادربزرگم خواسته به مدرسه بیام و درس خواندن را یاد بگیرم و آدرسها را برایش بخوانم.
او با بیان اینکه دو برادر بزرگترم خیلی خوب خواندن و نوشتن یاد گرفتند،، اظهار میکند: وقتی صبحها لباس مدرسه میپوشم، احساس خیلی خوبی دارم، فکر میکنم بزرگ شدم.
آراد کلاس اولی که خیلی دوست دارد در آینده همانند پدرش مهندس ساختمان شود، میافزاید: در مدرسه برای ما کلاس اولیها جشن گرفتند و خیلی خوش گذشت، معلممان یک خانم بسیار مهربان است، او جای هر کداممان را به ما نشان داد و از ما خواست که سر جایمان بنشینیم.
آرش یکی از دانشآموزانی است که در سفر تابستانه بوده، اما هر طور که شده بود، خود را به اولین روز مدرسه رسانده است، میگوید: همیشه دوست داشتم زودتر بزرگ شوم و به مدرسه بیایم، میخواهم اینجا دوستان زیادی پیدا کنم، دوست دارم زودتر بتوانم اسم خودم و همکلاسیهایم را بنویسم.
او در حالی که لوازمالتحریر، پاکن، کولهپشتی و حتی مدادهای رنگیش را یکی یکی نشان میداد و از داشتن آنها ذوق کرده بود، میافزاید: خانه ما به مدرسه خیلی نزدیک است، با مادرم به مدرسه آمدم، اما از روزهای دیگر خودم میآیم و دوست دارم در آینده مانند خانم معلمم به بچهها درس بدهم.
سامیار با خندهای کودکانه کنار لبش میگوید: فاصله مدرسه با منزل ما زیاد نیست، مادرم پرستار است و پدرم هم اصفهان نبود و با مادر بزرگم به مدرسه آمدم تا باسواد شوم، الان معلمم و همکلاسیهایم را دوست دارم.
مهم است بدانیم، همراهی کردن کودک در روزهای اول سال تحصیلی بسیار مهم است و حتی اگر والدین فرصت کافی نداشته باشند، بهتر است برنامهریزی کنند تا در چند روز اول مدرسه، فرزندشان را هنگام رفتن به مدرسه و بازگشتن همراهی کنند، گاهی بسیاری از کودکان نمیتوانند با این موضوع که قرار است، نیمی از روز از محیط خانه یا پدر و مادر فاصله بگیرند، کنار بیایند، در چنین مواردی کودک برای رفتن به مدرسه بهانهجویی میکند و والدین باید شرایط را با صبوری مدیریت کنند.
گریه فرزندان برای نرفتن به مدرسه یک امر طبیعی است، چرا که کودک از اینکه میخواهد از والدین خود فاصله بگیرد، احساس ناامنی میکند، اما والدین میتوانند درباره مدرسه رفتن با فرزند خود صحبت کنند تا ذهنشان با محیطی که قرار است در آن بروند آشنا شود، چرا که بسیاری از اضطرابها و استرسها ناشی از ناشناخته بودن محیطی است که در آن قرار میگیریم، والدین کلاس اولیها باید با صحبت، نمایش فیلم، خواندن داستان و هر شیوه دیگری، شوق رفتن به مدرسه را در کودک ایجاد کنند، بیان خاطراتی مثبت که خود یا هر یک از اعضای خانواده از مدرسه دارند، میتواند نگاه خوبی به کودک نسبت به مدرسه دهد.
نظر شما