به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، ماه چهارشنبه بیست‌وهشتم شهریور به فاز کامل خواهد رسید، در این زمان بیشتر طول شب قابل مشاهده است، حوالی غروب طلوع می‌کند و حوالی سحر نیز غروب می‌کند؛ فاصله ماه از زمین متفاوت است، زیرا مدار آن کاملاً دایره‌ای نیست و یک مسیر بیضی شکل را طی می‌کند.
همان‌طور که ماه هر ۲۹.۵ روز یک‌بار این مسیر بیضی شکل را به دور زمین طی می‌کند، فاصله آن ۱۴ درصد بین ۳۵۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر در حضیض (نزدیک‌ترین فاصله به زمین) و ۴۰۶ هزار و ۷۰۰ کیلومتر در اوج (دورترین فاصله از زمین) تغییر می‌کند؛ اندازه زاویه‌ای آن نیز با همان فاکتور بین ۲۹.۴ و ۳۳.۵ دقیقه قوسی متفاوت است، روشنایی آن نیز تغییر می‌کند، البته تشخیص این اتفاق در عمل دشوار است، زیرا فازهای آن نیز هم‌زمان در حال تغییر هستند.
طی شب‌های بعدی، ماه هر روز حدود یک ساعت دیرتر طلوع می‌کند و اواخر شب نیز پدیدار می‌شود، سپس طی چند روز فقط در آسمان قبل سحر و اوایل صبح قابل مشاهده خواهد بود، زمانی که به تربیع آخر می‌رسد، یک هفته پس از ماه کامل، نیمه‌های شب طلوع می‌کند و حوالی ظهر نیز غروب می‌کند.
ماه گرفتگی جزئی
ماه چهارشنبه بیست‌وهشتم شهریور بین ساعت ۰۵:۴۴ تا ۰۶:۴۶ از سایه زمین عبور می‌کند و ماه گرفتگی جزئی ایجاد می‌شود، حداکثر میزان ماه گرفتگی ساعت ۰۶:۱۵ رخ می‌دهد، زمانی که هشت درصد از قرص ماه در سایه قرار می‌گیرد.
این ماه گرفتگی از هر مکانی که بالای افق قرار گرفته باشد از جمله قاره آمریکا، قطب جنوب، آفریقا، اروپا، آسیای غربی و جنوب غربی روسیه قابل مشاهده خواهد بود، رصد این پدیده از اصفهان دشوار خواهد بود.
غیبت قمری نپتون
ماه چهارشنبه بیست‌وهشتم شهریور از از مقابل سیاره نپتون عبور می‌کند و یک غیبت قمری ایجاد می‌کند، این پدیده از کشورها و مناطقی در کانادا، ایالات متحده، مکزیک و جنوب شرقی آلاسکا قابل مشاهده خواهد بود، این پدیده از اصفهان قابل رصد نیست، زیرا ماه آن‌قدر به زمین نزدیک است که موقعیت آن در آسمان تا دو درجه در سراسر جهان متفاوت است.
اختفای ماه فقط از بخش کوچکی از سطح زمین قابل مشاهده است؛ از آنجا که ماه بسیار نزدیک‌تر از دیگر اجرام آسمانی به زمین است، موقعیت دقیق آن در آسمان با توجه به موقعیت دقیق شما در زمین، به دلیل اختلاف منظر بزرگ آن متفاوت است.
ماه در وضعیت حضیض زمینی
ماه چهارشنبه بیست‌وهشتم شهریور به نزدیک‌ترین نقطه در امتداد مدار خود به دور زمین خواهد رسید و کمی بزرگ‌تر از زمان‌های دیگر به نظر می‌رسد؛ فاصله ماه از زمین متفاوت است زیرا مدار آن کاملاً دایره‌ای نیست و یک مسیر بیضی شکل را طی می‌کند. همان‌طور که ماه هر ۲۹.۵ روز یک‌بار این مسیر بیضی شکل را به دور زمین طی می‌کند، فاصله آن ۱۴ درصد بین ۳۵۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر در حضیض (نزدیک‌ترین فاصله به زمین) و ۴۰۶ هزار و ۷۰۰ کیلومتر در اوج (دورترین فاصله از زمین) تغییر می‌کند؛ اندازه زاویه‌ای آن نیز با همان فاکتور بین ۲۹.۴ و ۳۳.۵ دقیقه قوسی متفاوت است، روشنایی آن نیز تغییر می‌کند، البته تشخیص این اتفاق در عمل دشوار است، زیرا فازهای آن نیز هم‌زمان در حال تغییر هستند.
ممکن است تصور کنید ماه در زمان طلوع و غروب بسیار بزرگ‌تر و نزدیک‌تر است که در واقع چنین نیست و این خطای دید است که ماه هنگام نزدیک شدن به افق بسیار بزرگ‌تر از آنچه که واقعاً است به نظر می‌رسد؛ این مسئله توهم ماه نامیده می‌شود و چیزی بیش از یک خطای دید نیست.
هر عکسی نشان می‌دهد که ماه دقیقاً همان اندازه است؛ صرف نظر از اینکه در افق ظاهر شود یا مستقیماً بالای سر باشد، دلیل اینکه ما این توهم بصری را درک می‌کنیم بحث داغی است، این نوع خطای دید در مورد خورشید و صورت‌های فلکی نیز وجود دارد، دلیل این خطای دید هنوز به‌طور کامل مشخص نیست، اما از آنجا که ماه زمانی که نزدیک به افق است در میان ساختمان‌ها و درختان دیده می‌شود مقایسه اندازه آن با این المان‌های زمینی آن را به چشم ما بزرگ‌تر نمایان می‌کند تا وقتی که ماه بر فراز آسمان است و مغز ما معیار مقایسه اندازه دیگری برای آن به‌کار می‌برد.
نظر شما