به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرهایی مانند زوریخ و دوبلین، خدمات و تسهیلات کلیدی را در عرض ۱۵ دقیقه برای بیش از ۹۵ درصد ساکنان در دسترس دارند. طبق تحقیقات جدید، ۹۹.۲ درصد از ساکنان زوریخ در فاصله ۱۵ دقیقه پیاده روی از خدمات ضروری مانند مراقبت‌های بهداشتی و آموزش زندگی می‌کنند، در حالی که این عدد برای شهرهای آمریکایی تنها ۲.۵ درصد است.
بر اساس مطالعه‌ای که روز دوشنبه در مجله Nature Cities منتشر شد، تنها بخش کوچکی از ۱۰ هزار شهر در سراسر جهان را می‌توان «شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای» در نظر گرفت. محققان از داده‌های باز برای تعیین میانگین مسافتی استفاده کردند که افراد باید پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری کنند تا به خدمات ضروری (مانند سوپرمارکت‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و پارک‌ها) برسند.
محققان ۵۴ شهر را برای کاوش با جزئیات انتخاب کردند و دریافتند که در دسترس‌ترین شهرها، مناطق اروپایی مانند زوریخ، میلان، کپنهاگ و دوبلین هستند که همگی دارای خدمات ضروری هستند که بیش از ۹۵ درصد از ساکنان می‌توانند در عرض ۱۵ دقیقه به آنها دسترسی داشته باشند. در انتهای این رتبه‌بندی، شهرهای پراکنده آمریکا با وابستگی زیاد به خودرو، مانند سن آنتونیو، دالاس، آتلانتا و دیترویت قرار داشتند.
شهرهای کوچک امتیازهای بهتری داشتند، اما محققان دریافتند که در بعضی از کلان‌شهرهای بزرگ مانند برلین و پاریس، بیش از ۹۰ درصد ساکنان در فاصله ۱۵ دقیقه پیاده‌روی از خدمات ضروری زندگی می‌کنند. نویسندگان الگوریتمی را برای بررسی میزان تغییرات این شهرها برای دسترسی بیشتر ایجاد کردند. آنها دریافتند که شهری مانند آتلانتا باید ۸۰ درصد از امکانات خود را برای دستیابی به توزیع برابر به ازای هر ساکن جابه‌جا کند، در حالی که پاریس فقط باید ۱۰ درصد را جابه‌جا کند.
هیگور پیاژه، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «این تحقیق، توصیه‌ای برای تخریب شهرها و تخصیص مجدد خدمات آنها نیست بلکه یک پیشنهاد ریاضی است و ما به دنبال راه‌هایی برای بهبود زندگی بیشتر مردم هستیم. مفهوم شهر ۱۵ دقیقه‌ای در سال‌های اخیر مورد حمله نظریه‌پردازان قرار گرفته است که آن را توطئه دولتی برای کنترل حرکت و محدود کردن آزادی می‌دانند. نویسندگان می‌گویند که ترافیک سنگین، جرم و جنایت زیاد، آب‌وهوای بد و جاده‌های شیب‌دار ممکن است مردم را از پیاده‌روی حتی از نظر مسافت جغرافیایی کوتاه منصرف کند.»
ناتالی مولر، اپیدمیولوژیست محیطی در مؤسسه بهداشت جهانی بارسلونا (ISGlobal) در این رابطه گفت: «با به حداقل رساندن وابستگی به خودرو، تشویق حمل‌ونقل عمومی و فعال و ادغام راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت مانند کاشت درختان و گسترش فضاهای سبز، می‌توانیم کیفیت محیط زیست شهری را بهبود بخشیم که به طور مستقیم به سلامت مردم کمک می‌کند.»
محققان هشدار می‌دهند که افزایش دسترسی بیشتر به یک شهر به خودی‌خود برای دور کردن ساکنان از خودروهای شخصی کافی نیست. هلند دارای بعضی از بهترین زیرساخت‌های دوچرخه در اروپا است، اما ماشین‌های بیشتری نسبت به کشورهای روستایی‌محور مانند ایرلند و مجارستان برای هر نفر دارد.
در زوریخ، جایی که ۷۱ درصد از ساکنان آن در سال ۲۰۲۰ به پیشنهادی برای ساخت ۵۰ کیلومتر زیرساخت دوچرخه رأی مثبت دادند، مردم محلی مدت‌هاست که از نبود مسیر دوچرخه‌سواری و تهدید دوچرخه‌سواران گلایه می‌کنند.
نظر شما