محمد مددی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه فناوری تبدیل لاستیک، پلاستیک و مواد پلیمری به سوخت پایدار، تحت عنوان فناوری پیرولیز شناخته می‌شود، اظهار کرد: این فرآیند، معایب چندانی ندارد و تنها نکته قابل اشاره، پیچیدگی و سنگینی ماشین‌آلات مورد استفاده در آن است. با این حال، از مزایای مهم پیرولیز این است که تمام مراحل فرآیند در یک سیکل بسته انجام می‌گیرد و به هیچ وجه هیچ‌گونه دود یا آلاینده‌ای از سیستم خارج نمی‌شود، همچنین محصولات خروجی سبک به‌عنوان منبع گرمایش رآکتور مورد استفاده قرار می‌گیرند و از خروجی‌های سنگین نیز، فرآورده‌هایی همچون مازوت، نفت کوره، گازوئیل، بنزین و حتی حلّال استخراج می‌شود.
وی افزود: فرآیند پیرولیز مواد پلیمری همچون پلاستیک و لاستیک، به طور کامل به امحاء پسماند کمک کرده و آن را به سوخت تبدیل می‌کند. از آنجایی که این فرآیند در غیاب اکسیژن صورت می‌گیرد، گازهای سمی زیادی تولید نمی‌شود و تنها پسماند نهایی آن به شکل کربن است که این کربن نیز در صنایع دیگر قابل استفاده است.
مدیر شرکت دانش بنیان تصریح کرد: یکی از چالش‌های اصلی، نداشتن شناخت کافی سرمایه‌گذاران و جامعه از این فناوری است. فرآیند توجیه این افراد زمان‌بر بوده و نسبت به سایر صنایع، شناخت کمتری درباره این فناوری وجود دارد.
وی ادامه داد: در تبدیل پلاستیک و لاستیک به سوخت، بهره‌وری انرژی بسیار بالا است. به‌عنوان مثال، از پلاستیک می‌توان بین ۶۰ تا ۹۰ درصد محصول سوختی به دست آورد که از لحاظ انرژی کاملاً پایدار است. برای نمونه، ضایعات گونی که قیمت آن حدود ۵,۰۰۰ تومان است، می‌تواند تا ۷۰ درصد به سوخت تبدیل شود.
مددی گفت: امروزه، قیمت هر تن از این سوخت‌ها حداقل ۷۰۰ دلار است و از هر یک تن و ۳۰۰ کیلوگرم گونی، می‌توان یک تن سوخت تولید کرد که ارزشی معادل ۷۰۰ دلار دارد. در حالی که هزینه خرید این مقدار گونی حدود هفت میلیون تومان است، درآمدی که از سوخت تولیدی حاصل می‌شود به طور چشمگیری بالاتر است.
وی خاطرنشان کرد: طبیعتاً صنایع بزرگ با آلاینده‌های خود مواجه هستند و فناوری پیرولیز می‌تواند به امحاء این آلاینده‌ها کمک کند. از سوی دیگر، با توجه به اینکه سوخت تولیدی از پلاستیک و لاستیک پایداری بالایی دارد، می‌تواند به اقتصاد این صنایع کمک کرده و منجر به درآمدزایی در مناطقی شود که ضایعات پلاستیک و لاستیک بلااستفاده مانده‌اند.
مددی گفت: سوخت تولید شده از فرآیند پیرولیز پلاستیک به دلیل اینکه پلیمرها در پایان برج تقطیر تولید می‌شوند و گازهای آن حاوی گوگرد نیستند، تقریباً بدون سولفور بوده و به استانداردهای یورو ۵ نزدیک است. این سوخت می‌تواند جایگزین مناسبی برای سوخت‌های فسیلی باشد، هرچند به دلیل محدودیت‌های تولید، هنوز نمی‌تواند به طور کامل جایگزین آن‌ها شود، مگر اینکه در آینده توسعه بیشتری یابد.
وی تأکید کرد: برای افزایش آگاهی عمومی درباره مزایا و چالش‌های فناوری پیرولیز، تنها راهکار مؤثر، نقش دولت در ایجاد برنامه‌هایی برای آگاهی‌بخشی عمومی است.
مدیر شرکت دانش بنیان اضافه کرد: اعتماد جامعه به برنامه‌های دولتی بیشتر از بخش خصوصی است و دولت می‌تواند با تولید حداقل دو برنامه آگاهی‌بخش، شناخت عمومی را نسبت به این فناوری افزایش دهد.
نظر شما